Coşkun Karademir ile "18 Soruda Nasılsın?"

1- Çocukluğunuzdan hatırladığınız ilk şey nedir?

Duvardaki bağlama…

2- Müfredat dışında okuduğunuz ve “çok iyiymiş” dediğiniz ilk kitap neydi?

Dedemin Âşık Veysel’in hayatını anlatan bir kitabı vardı, o kitap.

3- Doğa mı şehir mi? Şehirse neden, doğaysa neden?

Doğa, çünkü insanın ayağının daha çok toprağa, yere basması gerekiyor.

4- En beğendiğiniz mimari eser hangisidir? Neden?

Sinan’ın yaptığı bütün eserler çok güzel bence…

5- Neydi “o türkü”nün adı?

Muhlis Akarsu’dan “Kalmamış”…

6- Biri vardı değil mi “bu insan” olmanızı sağlayan, kimdi o?

Dedem.

7- “Şimdi onsuz olmuyor” dediğiniz en iyi arkadaşınız vardır, kimdir o? Niçin dostunuzdur?

Dostum çok fazla, ama sazım olmadan olmaz…

8- Koleksiyon yaptığınız bir şey var mı?

Yok.

9- Şunu görmeden/yapmadan ölmek istemem, dediğiniz şey nedir?

Aslında tek bir şey yok, ama belki şunu söyleyebilirim: Bu müziği yapmak için dünyada hiç ayak basmadığım topraklara gitmek.

10- Bize şimdi bir şiir adı vermeniz gerekse…

Âşık Veysel’in “Kara Toprak” şiiri bence kâfi…

11- Hangi film? Niçin?

Filmlerle çok fazla aram yok maalesef…

12- Batı’yı ve Doğu’yu nasıl tanımlarsınız?

Batı akıl, Doğu kalp…

13- İnsan insanın nesidir?

Dostudur.

14- Yol mu menzil mi?

Yol. Yol cümleden uludur.

15- Dergide bir duvarımız var. Orası için bir cümle söyler misiniz?

“Harekete kimse mâni olamaz…” Âşık Veysel.

16- Siz şimdi gittiğiniz o şehri çok sevmişsinizdir. Biraz anlatsanıza?

İsfahan. İsfahan’ın ruhu çok başka etkiledi beni. Orada bir beste yaptım, “Abyeneh” isimli… İlk kez bir yere gidip orada bir yer adıyla bir beste yapmış oldum, belki ondan benim için özeldir.

17- Bize bir nasihat vermenizi istesek…

Nasihat haddim değil ama şunu diyebilirim: İnsan inandığından vazgeçmemeli, kendine seçtiği yoldan vazgeçmemeli, bence insanı “kendisi” yapan da budur.

18- Son olarak, nasılsınız?

İyiyim…