Bi’şi diycem;eskidi Cem Yılmaz,Tarkovsky ölmez!
Şimdi Rusya ilen kriz yaşıyoruz ya. Protesto için daha çok Tarkovsky izleyelim misal. Putin putuna inat, Tarkovsky’nin dünyasının Rusya Rusya uzağında olan Putin putuna inat daha çok Kurban, daha çok Ayna, daha çok İz Sürücü, Solaris, Andrev Rublev… İvan’ın Çocukluğu’na daha çok inelim ısrarla.
Kültürel iktidardan küfürel iktidara; Tarkovsky, âmin!
Tamam. Biliyorum. Tarkovsky adını görür görmez tüyleri diken diken olanlar var. Belki sen de onlardansın.
Belki içindeki Tarkovsky’nin ayırdında (bu nası’ laf böyle) değilsin. Evet, Tarkovsky içimizin tarifi. Fîhi Mâfih. İnsanın tahrifinin tedbiri olarak Yaradan’ın bize lütfudur kendisi.
Bi’ de Cem Yılmaz var ki pek konumuz dâhilinde değil. Fekat harici bedhahlara bırakılamayacak kadar da önemli... Bir kayma yaşıyor son dönemde, tükenme gibi bir şey. Kendini tekrar, eskiye dönüş de olabilir. Yılmaz dedik ancak muhafaza etmek şart. Korumaya almalı Cem Yılmaz’ı. Pek Yakında ile alkış tuttuğumuz adam Ali Baba ve 7 Cüceler ile geri vitese taktı. Duramayacak gibi. Bi’ el atmamız lazım. Tarkovsky okuyup üflese mesela. Ayetel Kürsi ve Asr Suresi… O ne güzel yemin edendir.
Yeri gelmişken söyleyeyim; Allah’ım, yemin edişine bayılıyorum…
Cem Yılmaz mı diyo’duk? Ha Tarkovsky’de kalmıştık. Ayna’sında muğlaklık, Kurban’ında dua dua yarınımızı resmeden adam… Evimizi başımıza yakmıştı o filmde. Kurban olduğum Allah’ıma neleri feda edebileceğimize dair sorgulamamızın iç yangınının ifadesi olarak Kurban, İz Sürücü ile favorimdir. Ne arayışlar, ne varamayışlar.
- Tarkovsky, ne güzel arayan adamdır. Yanandır adam. Yanan, adamdır. Uyanan adamdır yanmayı başaran. Hepsi Tarkovsky’dir bunların. Hani nası’ diyo’du; “Sanat, bi’ dua, yakarış biçimidir.” Sanatına kurban.
Şimdi Rusya ilen kriz yaşıyoruz ya. Protesto için daha çok Tarkovsky izleyelim misal. Putin putuna inat, Tarkovsky’nin dünyasının Rusya Rusya uzağında olan Putin putuna inat daha çok Kurban, daha çok Ayna, daha çok İz Sürücü, Solaris, Andrev Rublev… İvan’ın Çocukluğu’na daha çok inelim ısrarla. Nostalji’deki ruh ile ruhsuzluğun kitabını yazanlara sarımsak atalım.
Yine mi Tarkovsky, bu da mı çöl değil!
Cem Yılmaz gelsin sonra. Özür dilesin kendisinden. Efendisinin fendi kendini yendi. Tamamıyla kapalı e’lerle kurulu cümlelerle Samsunlu esnafı ikna etsin. İhanet ile letafet arasında gidip gelirken, sinemamıza neler yaptığına bi’ baksın. Cem Yılmaz, evet. Açtığı yolda, gösterdiği ülküde hiç durmadan yürüyenler yüzünden başka türlü film yapılmaz oldu. 2 ileri 1 geri hesabı kendisinden zaman zaman gördüğümüz naif filmlere de bir son verecek gibi. Cüccaciyeci Cici Cüneyt’ten sıyrılamadığı müddetçe kendi okyanusundaki çölde kavrulup gidecek. Paraya para demeyecek belki fekat biz de artık kendisine filimci demeyeceğiz.
- Eskiyen Cem Yılmaz’ınızı geri vereceğiz. Hanımların dikkatine! Halı, filim, doly, şaryo kenarına, tripod kenarına overlok çekilir. 5 dakikada yapılır, hemen montaj edilir.
Kargo dâhil. Tarkosvky müdahil. Evet. Sinema yapan herkesten Tarkovsky’nin sorumlu olmasının verdiği ağır yükten doğan sorumsuz davranışların sorumlusu olarak hepinizi hepimize şikâyet ediyorum.
Şimdi el ele verme zamanı. Nâmahrem olanlar bi’ kameranın iki ucundan tutsun. Kamera hepimizin helali… Sonunu düşünen kahraman olabilir. Neden olmasın! Bu, sinema. Kah roman olursun, kah kahraman. Filmin sonunu düşünmelisin elbet. Hayatta da böyledir. Yapacağın şeyin nereye varacağını düşünmeden hareket etmek Müslümana yakışmaz. İnsana da... Kahramanlık zaten sonunu düşünmeme planlılığının kaldıracağı bi’şi değil.
Şimdi buradan bütün Cem Yılmaz’lara sesleniyorum; lütfen Tarkovsky’yi rahat bırak! Kendisiyle edecek çok duamız, görecek rüyamız var. Siz ise bay kendini tekrar eden, baştan almadıkça, bittiğiniz yerde kazandıklarınızın kayıplarınızı büyüttüğünü anlayamayacaksınız.