3 soruda Cemile Ağaç Yıldırım

Neden okuyalım?

Çocukken kitapların uzaydan indiğini, çok kitap okuyanların da başka gezegenlere gidebileceklerini düşünürdüm.

Böyle düşünmemdeki sebep o yaşlarda Kuran-ı Kerim’in gökten indiğini öğrenmemle ilgili olabilir. Şimdi ise bir yetişkin olarak bir kitabın kapağını açtığımda yine o gezegenlere sürüklendiğimi hissediyorum. Bu fikir bir illüstratör için çok da ütopik olmasa gerek. Dünyada yaşıyor olabiliriz, ama okuyanların nefes alabildikleri bir gezegen daha var, kitap gezegeni.

Zor da olsa, gerekliliğini mıh gibi bilmekteki kaçınılmaz son gibi, çünkü bu bir sorumluluktur. Çünkü okumak zorunlu, toplumların gelişmesi ve biz fanilerin daha da uygarlaşması için.

Fikri ve ruhi manada erişmek istediğiniz her yere gidebileceğiniz bir gezegen. Ve bu bir ihtiyaç yolcuğudur, bir nevi sıradanlıktan iltica etme yolu. Kitap okumak sizden daha hızlı bir zihinle karşılaşmak gibidir. Ama aynı sayfayı günlerce okuyabilmenizi sağlayacak kadar da evrensel. Ben kitapları, hikâyeleri ve makaleleri sanat için tüketen biriyim ve bu bana haz ve sevinç veriyor. Bir de madalyonun diğer yüzü var, farklı disiplinlere ait kitapları okumak, okuyabilmek, okumak zorunda olmak gibi. Zor da olsa, gerekliliğini mıh gibi bilmekteki kaçınılmaz son gibi, çünkü bu bir sorumluluktur. Çünkü okumak zorunlu, toplumların gelişmesi ve biz fanilerin daha da uygarlaşması için.

Ne okuyalım?

Kitap okurken zihinsel ve ruhsal olarak bulunduğumuz seviye, kitaptan o anki faydalanma ölçümüzü belirler. Boşluklara bırakmak istediğiniz soruların cevaplarına ithafen bir kitap bulabilmişseniz eğer, okumanın alametifarikasına da ermişsiniz demektir. Tarzınıza ve iç dünyanıza uygun bir kitap keşfetmek okuma faaliyetinin de sürekliliğini arttırır. Uzun yıllar sadece ressamların hayatlarını okudum, ama yolcuğumda yanıma almadığım eksikler vardı. 18. yüzyıl sanatı ne kadar da baroktu, kübizimle her yer küp küp olmuştu. Bu Batılıların yanına bir yoldaş gerekiyordu, tasavvuf gibi, hakikat yolu gibi… Sonra bunları da kattım yoluma, vardım vahdet-i vücuda.

Nasıl okuyalım?

• Kitap okumak genellikle elle tutularak ışıklı bir ortamda, gözle yazıları takip edilerek yapılan bir eylemdir. Fakat ben kitabı bazen karanlıkta okurum.

Şöyle; bir sayfa ya da olay akışını bitirdikten sonra ışığı kapatırım, hatırımda kalan tüm cümlelerin zihnimde sahnesini kurarım, bir nevi yönetmen olurum, oyuncu olurum… Bir kitabın beni sürükleyebileceği serüvenler zinciri de başlamış olur.

Ben buna “hayal üretme jimnastiği” diyorum.