Tuğlaların ritmi: Iturbide Stüdyo

Graciela Iturbide, yıllarca seyahat edip ilginç şeyleri fotoğrafladıktan sonra, geniş arşivine hizmet edecek, konukları ve küratörleri için özel alan sağlayacak bir mekan ihtiyacı hissediyor. Bunun için 100 metrekarelik küçük bir arsa satın alıyor. Evinden sadece birkaç adım uzaklıktaki alanın projesini, tuğladan yapılması isteğiyle, Taller de Arquitectura’dan Mauricio Rocha ve Gabriela Carrillo’ya veriyor.

Yapı, Meksika’nın başkenti Meksiko'daki Nino Jesus mahallesinde, 7x14 m büyüklüğünde bir alanda inşa ediliyor. Yapımı 2016’da tamamlanan proje, Meksiko sakinleri tarafından artık, "Iturbide’ın Tuğla Fabrikası" olarak tanınıyor.Tuğla birimler, yapının iç ve dış hemen hemen tüm yüzeylerinde varlığını sürdürüyor. Yapıda sessizlik, sentez, süreklilik, tekrar durumu ve tek bir malzemenin ağırlıklı kullanımı hakim.

Bir kamera diyaframının mekaniğinden ilham alan Rocha’nın, düzenlediği tuğla dokusu, iç mekanın dışarıdan görünmesini engellerken, aynı zamanda ışık almasını da sağlıyor. Zemin katta, tuğlalar birbirine dik ve bitişik olarak diziliyor. Tuğlalar, yukarı doğru ilerlerken, yavaş yavaş aralarındaki açıklıklar artıyor. İkinci cephe teras hizasında kesiliyor ve teras Meksiko siluetine bakıyor.

Sadece tuğladan yapılmış bir bina görünümünü sürdürmeye kararlı olan mimarlar, tuğlanın depreme dayanıklılığını test etmek için, çok sayıda prototip üzerinde çalışıyor. Çalışma, tuğla cephenin, iki üst katta ve doğu cephesinde; çelik çubuklar ve betonarme plakalarla stabilize edilmesiyle sonuçlanıyor.

Ahşapla kaplanmış betonarme döşeme, alanın merkezinde yer alıyor. Betonarme döşeme, ana yaşam ve eğlence alanları için zemin görevi görüyor. Merkezi alan, kuzey ve güney cephelerinde, stüdyonun tam yüksekliğine kadar uzanan tuğla duvarlar ve açık hava terasları ile çevriliyor. İkinci cephe, yaşam alanlarına mahremiyet sağlıyor. Tüm odalar, zeminden tavana sürgülü pencerelerle iki avluya açılıyor.

Üst katlarda, kademeli olarak sıralanmış yaşam alanları; ana girişe, zemin kattaki mutfak ve üst katlardaki banyo gibi diğer hizmetlere, doğudaki merdivenlerle bağlanıyor. Doğudaki servis alanının duvarlarına monte edilen kitaplıklar, duvarların uzantısı gibi davranıyor. T şeklindeki plan, etkili bir ışık havzası ve havalandırma sağlıyor.

Beton, yapıda oldukça az kullanıldığı için yapının, beton tarafından zar zor desteklendiği yanılsaması oluşuyor. Meksika'nın güneyindeki tropikal bölgeden tedarik edilen Tzalam ahşabından kirişler, zemin levhalarını destekliyor. Ahşap kirişler, hafif görünümlü beton döşemeyi sırtlıyor. Ahşap, merdivenlerde, kitap raflarında ve avluları iç mekana bağlayan sürgülü kapılarda kullanılıyor.

Taller de Arquitectura'nın çalışmaları, mimariye bilinçli bir şekilde yaklaşarak, bir yandan yaşadığımız yere; mekanlarımıza, ekonomik ve sosyal durumlarımıza bir yanıt sağlamaya çalışıyor. Diğer yandan ise; bulunduğumuz yerlerin gelenek ve malzemelerini dönüştürmeye katkı sağlıyor.

Graciela Iturbide için oluşturulan stüdyo, Taller de Arquitectura'nın yaklaşımlarının açık bir sonucu niteliğini taşıyor. Çıplak tuğlaların kullanımı, aynı anda sıcaklık ve boşluk deneyimi sunuyor. Balıksırtı zemin döşemesinden, birbirine geçmeli duvarlara kadar kullanılan malzeme; biçimsel kalitesini kullanıma bağlı olarak artırıyor.

Mauricio Rocha, Inturbide Stüdyosu’nu anlatıyor: