Maki bitki örtüsünde bir teknokent: İzmir Bilişim Vadisi
Proje, İzmir’in Urla ilçesine bağlı Gülbahçe kasabasında bulunuyor. Mi’mar Mimarlık ofisi, projede pandemi sürecinin etkisini yansıtarak düşük yoğunluklu bir teknoloji üssü kurmayı amaçlıyor. İzmir Bilişim vadisi sayesinde mimarlar, ofis hayatı yaşayan insanların mekan ile, bulundukları yerle ilişkisini güçlendirmeyi vurgularken sürdürülebilir mimarlık kavramına da dikkat çekmeyi amaçlıyor.
Pandemi, insanların kendi oluşturduğu fiziki çevresini sorgulamaya yol açmasıyla birlikte mimarlar da mekanları tasarlarken pandeminin etkisini daha fazla göz önünde bulundurmaya gayret gösteriyorlar. Böylelikle projeye başlanmadan önce de araziye işveren ve ekiplerle birlikte gidilerek ortamda gözlemler yapılıyor.
Arazinin yanında doğu ve batı yönüne uzanan bir otoyol bulunuyor. Proje alanının güney tarafında maki bitki örtüsü ile kaplı bir ormanlık alan yer alıyor. Halihazırda bulunan ağaçları olabildiğince koruyabilmek için projeye başlanmadan ağaç rölevesi alınıyor.
Bu projenin aksine teknokentler, genellikle sanayi bölgesi olarak planlanıyor. Kütleler biçimselleştirilerek rasyonel formlara dönüştürülüyor. Modern araç-gereçler ve ekipmanlar ile arazi istenilen forma dünüştürülebildiği için her türlü alan kazıp istenilen şekle getirilebiliniyor. Lakin bu projede Mi’mar Mimarlık ofisi, topografyayı reddetmeden onunla uyum içerisinde çalışabilmeyi amaçlıyor.
Kütleler tasarlanırken kendiliğinden oluşmuş hissi veren formlar benimseniyor. Ana yol aksına bağlanmış yapı adaları oluşturuluyor. Doğal dokuya dokunulmadan patika yollar eklenerek yumuşak hatlarla yollar oluşturuluyor. Açık alanlara yaya aksları eklenerek genişleyen ve daralan sokaklar birbirine bağlanıyor.
Kot yüksekliğinin arttığı noktalarda yeşil alanlar ile bütünleşen kafeterya alanları tasarlanıyor. Yükseklik farkından dolayı arazide yeşil orman manzarası izleme imkanı doğuyor. Alanın en üst noktasına ise mevsimlik kullanılabilecek körfez manzarasına sahip bir kule öneriliyor.
Proje üç etaptan oluşuyor. Birinci etapta giriş binası, kuluçka merkezi, sosyal merkez ve cami yer alıyor. Yer tespiti yapılırken çam ve okaliptüslerin konumuna oldukça önem veriliyor. Mimarlar ağaçların tamamını proje boyunca ve sonrasında korumayı amaçladığından yeri kesin taşınacaklar ve geçici taşınacaklar olarak buradaki ağaçları ikiye ayırıyor. Geçici korunacak ağaçlar söküp inşaat süresi tamamlandıktan sonra eski yerlerine dikiliyor.
Kuluçka merkezinde kütüphane, kafeterya, ofisler bulunuyor. Ayrıca bina içerisinde geniş bir galeri yer alıyor ve bu galeri bir sirkülasyon omurgası oluşturuyor. Omurga sirkülasyonunu birbirine bağlayanlar ise ofis blokları oluyor.
Cephe, binada çalışanlar için optimum düzeyde gün ışığı alacak şekilde tasarlanıyor. Bu yüzden çalışanlara konfor sağlayabilmek üzere pencerelerde güneş kırıcılar kullanılıyor. Güneş kırıcılar, kütlenin, cephe sayesinde şekil almasına yardımcı oluyor.
Proje | Bilişim Vadisi İzmir |
Mimar | Mi’mar Mimarlık |
Yer | İzmir / Türkiye |
Baş mimar | Ahmet Yılmaz, İbrahim Hakkı Yiğit |
Tamamlanma yılı | 2023 |
Tasarım takımı | Bekir Sami Ateşci, Numan Yüksel, Esra Gökbel, Ahmet Külekçi, Mustafa Öncü, Mehmet Ashi Saadet Dilara Karasakız |