Mülteci kampında futbolla iç içe olan bir yaşam: Mohammed İsmail

Mohammed İsmail, kirli ve sarı renge bürünmüş futbol sahasında, adrenalinle bezenmiş bir şekilde futbol oynuyordu. Sol kanattan topla birlikte ilerlemeye başladığında kendisiyle kale arasında sadece bir defans oyuncusu bulunuyordu. Ayağında ona babasının aldığı yeni ayakkabılar vardı. Sol ayak dışıyla topa dokundu ve top bir kırbaç gibi seri bir şekilde kalecinin yanından geçerek ağlarla buluştu.

Mohammed İsmail'in ailesi Myanmar'daki iç savaştan kaçtıktan sonra Bangladeş'in güneyindeki yıkık dökük bir halde bulunan Cox Bazaar Mülteci Kampı'na geldi. Mohammed burada doğdu. Bangladeş'te bulunan Rohingya Mülteci Kampı'nın ikinci kuşağında olan Mohammed şu an 24 yaşında.

Mohammed kendisi için futbolun önemini şu sözlerle dile getiriyor: "Futbol oynadığım zaman bütün dertler ve üzüntüler benden uzaklaşıyor. Ancak oynamadığım zamanlarda hepsi tekrar geri geliyor."

Mohammed İsmail ve kamptakilerin futbol oynadığı saha, kampa biraz uzakta ve yüksek bir yerde bulunuyor. Yolun kenarından geçen arabaların ve horozların sesinin duyulduğu bu alan, kerpiçten yapılma derme çatma evlere ev sahipliği yapıyor.

Rohingya'lar, Myanmar'da Budist kesim ve Myanmar ordusu tarafından periyodik bir şekilde zulme uğrayan, yüzyıllardır orada yaşamalarına rağmen hiçbir zaman vatandaş olarak görülmeyen Müslüman bir etnik grup.

Mohammed İsmail'in ailesi ve Rohingya'lar Bangladeş'teki mülteci kampına ilk geldiklerinde yıl 1992'ydi. İlk olarak kampa 33.000 kişi yerleşti. Kampa daha fazla mülteci gelmesini istemeyen Bangladeş hükümeti, sert politikalar uygulayarak mülteci alımını durdurdu. Ancak bu politika da çare olamadı.

BM'nin raporuna göre 2012 yılından sonra bölgeye Myanmar'dan 200 bin mülteci daha geldi ve resmi kampın yanında kaçak bir kamp alanı oluşturdular. Mülteciler, Myanmar'da kendilerine uygulanan askeri temizlik, cinayet, kundaklama ve tecavüzden kaçıyorlardı.

Futbol bölgede yaşayan mülteciler için tam bir kaçış alanı. Hem oynayanlar hem de izleyenler futbol sayesinde sıkıntılarından, dertlerinden ve kamptaki sefil yaşamdan bir süreliğine olsa da uzaklaşmış oluyorlar.

Malezya'da ve Bangladeş'te vatanlarından uzak bir şekilde yaşayan Rohingya'lar en azından futbol maçı yapabildiklerine seviniyorlar. Çünkü bu onların sahip olduğu ender özgürlüklerden biri. Hatta 8'i resmi kamptan, 8'i resmi olmayan kamptan 16 takım bir araya gelerek bir turnuva bile düzenleyebiliyorlar.

Mohammed İsmail, resmi olmayan kampta bulunan takımların, futbolcu seçeneği çok olduğundan bu sene daha başarılı olabileceğini söylerken, resmi olmayan kamptakiler ise, BM'in resmi kamplara ekipman sağladığı için onların daha avantajlı olduğunu söylüyor.

Resmi kamptakilere BM ayakkabı, çorap, futbol topu vs. ekipmlanlar sağlarken, kayıtlı olmayan kampta bulunanlar ise genellikle terlik ya da çıplak ayakla futbol oynuyorlar. Resmi olmayan kampta bulunan 32 yaşındaki 3 çocuk babası Ziabur Rohaman bu konuda şöyle diyor: "İsmail'in takımı son maçta bizi yendi. Çünkü onların ayakkabıları var, bizim yok."

Kutupalong bölgesindeki turnuvanın şampiyonu, 80 kilometre uzaklıkta bulunan Nayapara bölgesindeki turnuvanın şampiyonuyla bir final maçına çıkıyor. Bu maçın galibi de Bagladeş'teki en iyi Rohingya takımı unvanını alıyor.

Geçen sene kendi bölgesindeki turnuvayı şampiyon tamamlayan İsmail'in takımı, Nayapara bölgesinin şampiyonunu finalde 3-0 yenerek bu unvana layık görüldü. Bu, Mohammed için çok gurur verici bir andı Mohammed o anı şöyle anlatıyor: "Gollerden birini ben attım ve takım arkadaşlarım beni maçın adamı seçti."

Aslında İsmail de kamptaki herkes gibi mülteci olmasının yanında diğer zorluklarla da boğuşmuş. Geçtiğimiz sonbaharda amcası Myanmar ordusu tarafından öldürülünce yengesi ve kuzenleri, Bangladeş'e onların yanına gelmek zorunda kalmış.

2016 Aralık ayında üniversite eğitimi almak için Malezya'ya kaçak girmeye çalışmış ancak onu Malezya'ya sokacağını söyleyen kaçakçı, 3700 Dolar parasını alıp ortadan kaybolmuş. İsmail, o paranın kendi birikmiş parasıyla annesinin mücevherlerini satarak kendisine verdiği para olduğunu belirtiyor.

Mohammed İsmail ve etrafında toplanan gençler Dünya'daki en iyi futbolcunun Lionel Messi olduğunu söylüyorlar. "Defansın arasından geçişine bayılıyorum. O ölümcül bir futbolcu" diyor İsmail. Mohammed İsmail'in en büyük hayali resmi Bangladeş Ligi'nde bulunan Cox's Bazar takımında oynamak. Rohingya takımlarının resmi ligde oynaması yasak ama nadir de olsa iyi oyuncular bazen ligde oynatılabiliyor.

*Fotoğraflar yazının orijinalinden alınmıştır.

NY Times'da bulunan "In a Rohingya Refugee Camp, Soccer Is a Joyful Escape" adlı yazıdan çevrilmiştir. Yazının orjinaline buradan ulaşabilirsiniz.