Evi yuva yapan nedir?: Bahadır Yenişehirlioğlu

Evin sıcak yüzü nerede başlar?

Ev kavramı yani yuva aslında insanın yüreğinde başlar. Yürek yuvanın asıl yeridir ve arz üzerindeki yuva bu yürekte yer alan yuvanın izdüşümünden başka bir şey değildir. Ev, yani yuvayı yuva yapan ise orada yaşayan kişilerden ibarettir. Bu muhabbet aslında yürekte filizlenen arz üzerindeki yuvada şekillenen muhabbetten başka bir şey değildir.İşte bu yüzdendir ki gönlü kırmak Kâbe’yi yıkmaktan daha günahtır. Zira hepimizin gerçek evi yuvası Kâbe, aslında yüreğimizdedir arz üzerindeki Kâbe ise bunun yansımasından başka bir şey değildir.

Hangi zamanlarda “şimdi evde olmak vardı” dersiniz?

Ben evimin dışında olduğum her an ve zaman diliminde daimi olarak ah şimdi evimde yuvamda olmak vardı diyen biriyim. Bu yüzden spesifik olarak bir olay bir zaman gerekmiyor ben daimi evimi özlüyor, yuvamda kanat çırpmak istiyorum.

Ev kokusu deyince aklınıza ne gelir?

Sevdiğim kadının kokusu.

Evin en çok sevdiğiniz eşyası hangisi?

Evimin en sevdiğim eşyası kapının tokmağıdır. Zira ona elim ulaştığında ve temas ettiğinde artık ilahî bir kapı aralanır ve içinde yer alan ne varma mabedime aittir. Bu yüzden her eşya bizatihi değerli ve önemlidir.

Eşyayı önemli kılan yaşanmışlık duygusundan başka bir şey değildir. Benim, benden öncekilerin, atalarımın hatıraları ve onların duyguları sinmiştir üzerine. Ben yaşayan eşyayı severim. Matematik doğrularla üretilmiş olan ne varsa asla irtibat kurmam, kuramam. Ben eşyanın üzerindeki hikâyeyi severim, muhabbetim ondaki duygularadır.

İnsanların parmak izleri var, evlerin parmak izi var mıdır, her evi farklı kılan?

Evet, evlerin de parmak izleri vardır, nesiller boyu yaşamış olanların izleri evin tamamına sirayet eder. Bunun için görmek gerekir, ama gönül gözü ile bakmak gerekir görebilmek için.

Ev ile ilgili atasözü deyim ya da aile büyüklerinize ait bir söz var mı zihninizde?

Bu konu ile alakalı pek çok söz var mutlaka ama ben bana ait şu sözü çok önemsiyorum: "Ev mabedidir bir erkeğin."

Eli her daim evin üzerinde olanlardan mısınız yoksa hiçbir şeye el sürmeyenlerden mi?

Malumunuz ev yaşanılan bir yer ve insanın pek çok zamanı evinde geçiyor. Ben dokunmayı, sirayet etmeyi, dâhil olmayı ve buradan muhabbet tesis etmeyi seven biriyim.

Bu yüzden aileme temas etmeyi severim. Ruhlarına dokunmayı onları anlamayı ve kendimi hissettirmeyi severim. Bu bazen oğlunuz ile köpeğinizi yıkarken gerçekleşir, bazen kızınızla hayata dair konuşurken, bazen de eşinize yemek öncesi salata yapmaya yardım ederken.

Velhasıl ailemin benim için söylediği gibi; "Sen yoksan ev kuru ve çorak." Demek ki doğru olanı sünneti seniyeye uygun olanını yapıyorum.

Ben kaliteli vakit geçirmeyi önemsiyorum bu şu demek ‘sahici anlar, içselleştirilen anlar’ yoksa aynı çatı altında olabilirsiniz, ama birbirinize kutuplar kadar uzaksanız aynı evde yaşıyorum, diyemezsiniz.

Evde sizi dinlendiren, en sevdiğiniz hobiniz nedir?

Boyarım, çim keserim, ağaçları budarım, havuzu temizlerim, resim yaparım, taşları boyayarak bahçe objeleri üretirim.

• Ben tüm hobilerimi evimde gerçek manada gerçekleştirebilen nasipli kullardan biriyim bu yüzden çok şükrediyorum sahibime. Ama en sevdiğim -bilmiyorum buna hobi denir mi- gece kır evimde bütün ışıkları söndürüp gökyüzünün muhteşemliği altında müzik dinlemek beni gerçekten dinlendiriyor.

Evinizde kimi ağırlamak isterdiniz?

Ben evimde devlet başkanlarını, Cumhurbaşkanlarını, Allah dostlarını ağırladım. Bir hayal olarak şunu söyleyebilirim; Sevgili Peygamberim evime gelse de ben ona hizmet etsem. Artık yaşamasam da olur o andan sonra.

Kimin evinde ağırlanmak isterdiniz?

Peygamberim Hz. Muhammed (sav) hücre-i saadetlerine yüz sürmek isterdim. Bunu gerçekleştirdiğim umrelerde yapabiliyorum, bu bile büyük nimet.