"Dinlesene"de: Sima Bina, Zaralı Halil, Psarantonis

Sima Bina - Ahooye Man

İran halk müziğinin yaşayan efsanelerinden, Sima Bina’yı bizim için özel yapan şey, İran’ın yüzlerce yıllık halk şarkılarına verdiği yeni nefeslerdir.

Elinde defi ve başında yazması, Londra’da, Köln’de, Konya’da ve dünyanın daha pek çok yerinde verdiği konserlerle, İran halk şarkılarının dünyaca tanınmasına ve sevilmesine vesile olmuş; sanatıyla yerelden evrensele giden bir yol çizmiştir. Azeri, Mazandarani, Lori ve Beluci gibi pek çok farklı dilde söylediği halk şarkılarıyla hem Anadolu’nun en eski ve köklü tınılarını hatırlatır bize; hem de Doğunun en ücra ve keşfedilmemiş ezgilerinden haberdar eder bizi. Onunla tanış olmaya “Ahooye Man” ile başlayabilirsiniz.

Zaralı Halil - Akşam olur

Maurice Jarre, Çağrı’nın müziğini yapmadan önce, uzun süre tek başına çölü dinlediğini söyler. Ben hep filmden etkilendiğimi düşünürdüm, sonraları anladım bana çölü adımlatan müzikti. Bunu ilk defa Camel’in Rajaz şarkısıyla fark ettim. Bu sefer yani Rajaz’da çağrıdaki gibi değil, sessiz ve hafif serin bir çöl akşamında yürüyorum. Üstümde yıldızlı gök, üstelik bunu Königsbergli de söylemiyor…

• Adım adım büyüyor, çölle bütünleşiyorum. Hemen solumdan bir kervan geçiyor. Develerle aynı adımı aynı anda atıyoruz. Yek vücut… İki yok, bir var.

Psantronis - Ekei Ka Pou Thelo

Girit Adası’nda doğmuş, dağlarda şarkılar söyleyerek büyümüş bu derviş kılıklı dede, bir yönüyle aşina olduğumuz, bir yönüyle de bize çok farklı deneyimler yaşatan bir müziğin icracısı. Müziğinde ana unsur olarak kullandığı kemençenin bir türü “Lyra”, dedemizin müziğini her daim bir tık daha sızılı kılıyor. Psarantonis müziğin arasından yavaşça yükselen davudi sesiyle bizi gezdiği dağların rüzgârına, kokusuna şahit ediyor adeta. “Ekeika Pou Thelo” Psarantonis’i tanımaya ve sevmeye başlayacağınız ‘o şarkı’ olabilir.