Bir taş at

Bir kitap oku

Italo Calvino’nun hayal dünyasındaki seyyah Marco Polo’nun Kublai Han’a anlattığı kurgusal şehirlerin hikayeleri: Görünmez Kentler (Le Città Invisibili). Kendine özgü bir perspektifle hayal dünyasında temellerini attığı bu şehirlerin her birini bir kadın ismiyle nitelendiriyor yazar. Her bir şehir, farklı bir temayı, duyguyu veya anlamı simgeliyor. Calvino, şehirlerin fiziki detaylarına odaklanmak yerine, onları sembolik ve metaforik birer araç olarak kullanıyor. Kitapta, insan deneyimlerinin karmaşıklığını, anlam arayışını, belleği, kayıp ve özlemi işleyen derin bir düşünsel zenginlik bulunuyor. Şehirlerin bazısını estetik, şehvet ve cinsellik üzerine kuruyor, bazısını ise doğa, fikir, renk ve koku üzerine inşa ediyor. Kitapta iki ütopya, iki bakış açısını görebiliyor ya da okur; Birinde Han’ın hayal gücü ve olumlu bakışına, bir diğerinde ise Marco Polo’nun aklı esas alan olumsuz-distopik yaklaşımı. Calvino’nun dil kullanımı, şiirselliği ve betimlemeleriyle Görünmez Kentler, okuyucuyu düşündürüp hayal gücünü harekete geçiriyor ve farklı temaları sorgulamak için derin bir zemin sunuyor.

Bir kitap daha

Şehirler dedik bir kere. Bir seyahatname okudunuz mu hiç, mesela Evliya Çelebi’yi, Piri Reis’i, Gerard de Nerval’i, İbn Battuta’yı? Ya da boş verin seyahatnameleri, Beş Şehir’i okudunuz mu? Yolunuz bir tesadüfle (ki ben bu hususta tesadüfe değil kitapların canlı varlıklar gibi bizi arayıp bulduğuna inanıyorum) düşmüşse bu tür kitaplardan birine şehirlerin ve içindekilerin nevi şahsına münhasır dünyasına hayran kalmışsınız demektir. Tam da burada, beni arayıp bulan bir kitabı ünleyeyim size: Sur Kenti Hikâyeleri. Yazarı Ali Ayçil kitabı, “oryantalist bir bakış açısına düşmeden ama aynı zamanda muhafazakarlığa da düşmeden kendimize ait tarihsel malzemelerin serüvenini yerli bir dille ve sıcaklığını koruyarak” yazdığını ifade ediyor. Kitap, kısa kısa fakat yazarın da henüz başında ifade ettiği gibi birbirinden bağımsız da okunabilen ama birbiriyle rabıtalı hikayelerden oluşuyor. Her hikâyede, bir öncekinden parçalar görebiliyorsunuz. Ayçil’in kentine, insanına, hayatlarına hem çok aşinasınız hem de çok uzak. Sur Kenti Hikâyeleri, elinize alır almaz sizi eşsiz bir seyahate çıkarıyor.

Bir flim izle

Copie Conforme (Aslı Gibidir), İranlı yönetmen Abbas Kiyarüstemi tarafından çekilen ve başrollerinde Juliette Binoche ve William Shimell’in yer aldığı film, İtalya’nın Toskana bölgesinde geçiyor ve bir çiftin ilişkisini merkezine alıyor. İlişkiler, aşk, evlilik ve sanat gibi temaları işleyen sofistike bir film. Hikâye, James adında İngiliz bir yazarın, Elle adında bir Fransız galeri sahibi ile tanışmasıyla başlar. İkisi, Elle’nin galerisinde düzenlenen bir konuşma etkinliği sırasında karşılaşır ve birlikte Toskana’da gezintiye çıkarlar. Bu gezinti sırasında, çiftin arasında derin ve karmaşık bir konuşma gerçekleşir. İzleyici bu diyalog ve yönetmenin sunduğu görsel şölenle gerçeklikle taklit arasındaki ilişkiyi sorgular. Filmin adı da aslında bunun bir özeti. James ve Elle’nin ilişkisi boyunca, gerçeklik ve taklit arasındaki ince çizgi, zamanla değişen dinamikler, ikili ilişkilerin karmaşıklığı ve insan doğasının çeşitliliği izleyicinin zihin dünyasında kendiliğinden yer alıyor. Kusursuz olanın her zaman mükemmelde değil kimi zaman en basit ve sıradan olanın içinde de olabileceğini hissettiriyor film. Kiyarüstemi’nin pek çok planın içine yerleştirdiği ayna ya da camlardaki insan ve mekân yansımaları da eşsiz bir lezzet sunuyor.

Bir şiir oku

Unutma ben yok olunca değişince kent ve bir yoksulun o günlerden sana bağışladığı söz ülkesi yitip gidince sonsuz ve isimsiz bir deniz kalacak bir de çamağacı benim sularımla öpüşen.

• Unutulmuş Kent, Onat Kutlar

Bir hayal kur

Şehirlerin orta yerinde dışarıdaki gürültüden korunan parklar.

Hikayeyi gör

“Heyecanını yitirmiş her kent, hatıralarıyla avunurdu.

Bir pasaj oku

“En büyük meselemiz budur; mazi ile nerede ve nasıl bağlanacağız, hepimiz bir şuur ve benlik buhranının çocuklarıyız, hepimiz Hamlet’ten daha keskin bir ‘olmak veya olmamak’ davası içinde yaşıyoruz.”

• Beş Şehir, Ahmed Hamdi Tanpınar

Bir umut ışıgı gör

Fidan dikmeyi seven çocuklar.

Bir albüm dinle

MFÖ’nün M.V.A.B’ı yani Mazeretim Var Asabiyim Ben’i. 1995’te sevenleriyle buluşarak Ele Güne Karşı’daki MFÖ’yü özleyenlerin hasretini gidermeyi başarmıştı. MFÖ albümleri arasında en sert soundlusu buydu. Grup, çeşitli müzik türlerini başarılı bir şekilde harmanlayarak dinleyiciye zengin bir müzikal deneyim sundu bu albümle. Rock, pop, funk ve hafif Türk müziği unsurları albümde yer aldı. MFÖ’nün enerjik ve eğlenceli sahne performansları bu albümde de hissediliyor. Allah Allah, MFÖ’nün her kasete koymayı adet edindiği mistik parçalardan biri. Ayrıca İsmet Özel’in Ağlamadan isimli şiirinin müziğini Mazhar Alanson çok başarılı bir şekilde yaptı. Her açıdan MVAB, yerli rock müziğinin yüz akı.