Bir Kükreyiş

‘Onlar savaşın çocukları artık’ diye başlayıp pek çok afili ve dramatik söz söyleyebiliriz elbette. Siyaset bilimcilerimiz, gayet kravatlı, gayet akademik, gayet bilimsel uluslararası ilişkileri de kullanarak durumun vahametini anlatabilirler bize. Ve biz. Yani Müslümanlar… Biz de alıntılarımızla, retweetlerimizle vicdanlarımızı rahatlatabiliriz bir sonraki video kayıtlarını izleyip üzülene kadar.

Onlar savaşın çocukları artık, evet. Amerika’nın ve dostlarının, Rusya’nın ve müttefiklerinin, Esed’in ve katillerinin arasında dünyaya gözlerini açtılar. Sadece bu da değil, bizim sadece seyretmeye alışmış gözlerimizin önünde gözlerini açtılar dünyaya. Suriye’de kullanılan kimyasal silahların, açılan ateşlerin, yıkılan evlerin arasında kaldılar. Öldüler, yaralandılar yahut sağ kaldılar. Kurtulan olmadı. Kurtuluş başka mesele. Sağ kalanların ise yaşlanmadan büyümeleri gerekti. Bize hiçbir şey olmadı mesela ama biz de kurtulamadık.

Suriye’de sağ kalmayı başarmış büyük bir çocuğun sözleri bunlar, Allah’a ve onun gününe inan. Bu, İdlib’te kullanılan sârin gazının öldüremediği bir çocuğun sesidir.

Suriye’de sağ kalmayı başarmış büyük bir çocuğun sözleri bunlar, Allah’a ve onun gününe inan. Bu, İdlib’te kullanılan sârin gazının öldüremediği bir çocuğun sesidir. Kalbine sığdırdığı imanıyla insanlığa kükremesidir.

9 yaşındaki Muhammed. Senin 9 yaşındaki kardeşin gibi tıpkı. Senin 9 yaşındaki pırıl pırıl çocuğun gibi. Evde oradan oraya zıpladığında düşecek diye yüreğinin yerinden çıktığı yeğenin gibi düşün.

Bir şiir yazacağım

gece ve gündüze.

Aslanların kükremesi gibi ayar verici olacak.

Zaman unutmaz

kaç insanın öldüğünü

ve kanın aktığını, hak ve bâtıl savaşında.

Kalemler yazsın!

Şam’ı ve Guta’yı,

erkeklerin ve çocukların

prangaları nasıl kıracağını.

Nesiller bilsin bu sözleri.

• Aslanlar, üzerindeki ölü toprağı atmak için savaşır.
• Tarih ansın!
• Sayısızca füzenin
• çocukları öldürdüğünü,
• evleri yok ettiğini.
• Günlerce anlatılsın

yönetici ve komutanların ihanet ve hileleri

ve Kassam tugayının gök gürlemesi misali

imanıyla ilerlediğini,

fevkalade hazırlığıyla,

fikirlerinin aydınlığıyla,

kalplerinin basiretiyle,

sebat silahıyla.

Ey ihvan!

İşte böyle ilerleriz

en önde Adn cennetine.

Böyle ulaşırız huzura.

Kanlarımız zekidir,

canlarımız onurlu.

Ruhlarımız hediye

ibadet edilen tek Allah’tan.

Silahımız iman,

Tesellimiz sabrımız,

Duamız Rahman’a.

Cihadımız kabul olsun!