3 Şarkı

I saved the world today / Eurythmics

(Bugün dünyayı kurtardım)

“Bugün dünyayı kurtardım

Ve şimdi herkes mutlu

Kötülük uzaklarda

Ve şimdi herkes mutlu

İyilik burada kalacak

Lütfen bırak da kalsın…

” Eurythmics’in 1999 yılında yaptığı bu şarkıyı ara ara dinlerdim fakat ilk defa 15 Temmuz gecesi gün ışırken, yorgun ve az önce ölümden dönmüş birisi olarak eve geldiğim de bir sigara yakıp tekrar dinledim.

Ölerek yaşanılan bir ülke Türkiye. Dünyanın en cesur insanlarının ülkesi. Özgürce nefes alabilmeyi birisi hayatını bunun uğruna feda ettiği için başarabiliyoruz.

Böylece “ilk defa duydum”… Şehit olan arkadaşlar, direnen ve dünyayı kurtarmak için öne atılan bunca insanın sayesinde nefes alabilmenin melodilerini duydum. Hayır yanlış anlamadınız, dünyayı kurtarmaktan bahsediyorum. Çünkü bu dünyanın kalbi Türkiye’dir. Ve kalp atacak ağa, başka yolu yok, kalp atacak…

Ölerek yaşanılan bir ülke Türkiye. Dünyanın en cesur insanlarının ülkesi. Özgürce nefes alabilmeyi birisi hayatını bunun uğruna feda ettiği için başarabiliyoruz. Müziği dinle ama iyice dinle anlayacaksın…

Blown'ın the wind / Bob Dylan

Bir adam ne kadar yol katetmeli

Kendine adam diyebilmesi için?

Kaç denizi aşmalı beyaz güvercin

Kumda dinlenebilmesi için?

Peki, kaç tane güllenin üzerimizden geçmeli

Sonsuza kadar yasaklanmaları için?

İşte cevap, arkadaşım, rüzgârda uçuşup gidiyor.

Cevabı rüzgârda uçuşup gidiyor.

Peki, bir dağ kaç yıl var olabilir

Denizde kaybolmadan önce?

Peki, insanlar kaç yıl var olabilir

Özgürlüklerini kazanmadan önce?

Peki ya bir adam kaç kere kafasını çevirebilir

Ve ne kadar görmezlikten gelebilir?

İşte cevap, arkadaşım, rüzgârda uçuşup gidiyor.

Peki, bir adam kaç kere yukarı bakmalı

Gökyüzünü görebilmek için?

Peki ya kaç tane kulağa ihtiyacı vardır

Ağlayanları duyabilmek için?

Peki ya kaç ölüm gerekiyor

Ki en sonunda anlayabilsin aslında çok kişinin öldüğünü?

İşte cevap, arkadaşım, rüzgârda uçuşup gidiyor.

Cevabı rüzgârda uçuşup gidiyor.

• Bob Dylan o kırgın sesiyle adamlığı, özgürlüğü ve bütün bunlar için gereken bedeli kalbinden kulaklarımıza öyle bir üflüyor ki insan elini koyacak yer bulamıyor. İyi günde, huzurlu zamanlarda iyi bir adam olmak ne kadar kolay.

Peki o gün geldiği zaman, adamlığını, yüreğini, sürekli dem vurduğun değerleri ispat etmen gereken “o gün” geldiği zaman ne yapacaksın?

Evde oturup kaygıyla izleyecek misin yoksa şarkıda söylediği gibi güllelerin ve kurşunların üzerinden geçmesini göze alacak mısın? Dedelerimiz özgürlüklerini kazanmış insanlardı. Bizler ise kazanılmış özgürlüğe doğduk. Fakat biz de 15 Temmuz gecesi özgürlüğümüzü koruduk. Bedel ödedik. Dylan söylesin, rüzgar perdeleri uçursun ve bu şarkı tankları kovalayan herkese gelsin…

Eşref Bey ağıdı

Giresun üstünde vapur bağrıyor

Eşref’in yarasını doktor sarıyor

Eşref’in annesi yanmış ağlıyor

Atma Hakkı atma pişman olursun

Gedik Ali zadelere anam hasım olursun

Attığın kurşundan anam sen utanırsın

Bazarsu dereleri bir ufak dere

Eşref’i vurdular anam nafile yere

Nafile nafile oda nafile

Eşref’imi koydular otomabile

Giresun’da dostum var oda nafile

Çamlı sokak bahçesini atlayamadım

Hakkı düşman olmuş anam anlayamadım

Beşli mavzerimi kavrayamadım

Atma Hakkı atma pişman olursun

Gedik Ali zadelere anam hasım olursun

Attığın mermiden anam sen utanırsın

Biz Cins ekibi, biz şehit Halil Kantarcı’nın arkadaşları artık bu türküyü dinleyecek güce sahip değiliz. Siz dinleyin ama. Eşref beyin yerine Halil’i koyarak dinleyin ki ciğeriniz dağlansın. Halil’imize kurşun atanlar Gedikalizedelere değil ama Üsküdar’ın gençlerine öyle bir hasım oldular ki Allah intikamına memur etsin hepimizi.

Eşref Bey “Dost sandığı Hakkı’nın düşman olduğunu anlayamamıştı” ama Halil hepimizden önce anlamıştı bu paralel şerefsizlerin düşman olduğunu. Bu gerçeği haykırdığı için hapis de yattı ömrünün baharında. Herkesten önce de o atıldı üzerlerine. Türkü yiğide yakılır, Halil gibi yiğit de bu cihana zor gelir. Vesselam...