Su arıtma tesisine mimari dokunuş: SHENZHEN LOTUS

Shenzhen’de şehrin endişe verici su sorunlarının üstesinden gelmek için 2015 ve 2020 yıllarını kapsayan Shenzhen Su Kontrolü ve Kalite İyileştirme Çalışma Planı yayınlanıyor.

19 kanalizasyon arıtma tesisinin inşası ve genişletilmesi ile nehir iyileştirme girişimlerinin hızlandırılması dahil olmak üzere su ortamının iyileştirilmesi için 81,6 milyar CNY'lik bir yatırım öneriliyor.

Çalışma Planı kapsamında su kirliliği kontrolü için kilit projelerden biri olarak Honghu Park Su Arıtma Tesisi inşa ediliyor ve tesis tamamen gömülü su arıtma teknolojisini kullanıyor. Proje ayrıca 3,24 hektarlık yüzey peyzajının restorasyonunu da içeriyor.

Genel müteahhitlik, yeraltı su arıtma tesisinin projelendirmesi ve inşaat projelerinin tamamlanmasının ardından Node Achitecture & Urbanism projeye katılıyor ve su arıtma tesisinin tepesindeki zemin peyzajını ve kuzey ucundaki yeraltı ofislerinin tasarımını üstleniyor.

Her yıl sel mevsiminde, sitenin batısındaki Buji Nehri'nin su seviyesi yükseliyor. Taşkın mevsiminde su seviyesi belirli bir yüksekliğe ulaştığında, nehir suyu su seviyesi artışını hafifletmek için bir taşkın depolama alanının oluşturulduğu Honghu Gölü'ne akıyor.

Proje, su arıtma teknolojisinin ve peyzaj mimarlığının disiplinlerarası tasarım pratiği ile gerçekleştiriliyor. Yüzey peyzajı hem taşkın kontrol gereksinimleri hem de yeraltı su arıtma tesisi ile yakından ilişkili olduğundan, peyzaj tasarımının arkasındaki teknik mantık ve üretim süreci hakkında araştırmalar yapılıyor. Edinilen bilgiler mühendisliğin ilerisine geçerek estetik ve toplum dostu bir kamusal alan tasarımına dönüşüyor.

Proje, mühendislik tasarımı ile mekân tasarımı arasındaki arayüze odaklanıyor. İki katlı yeraltı su arıtma tesisinin mühendislik tasarımı, yangından korunma, drenaj gibi konularda mimarlara farklı tasarım kriterleri ortaya çıkarıyor. Örneğin, zemin seviyesinden yükselen farklı boyut ve yüksekliklerdeki on üç havalandırma bacasıparkın ekolojik ortamıyla uyumsuz bir görüntü sunuyor.

Mimarlar peyzaj ve bitki örtüsü özelliklerine dayalı kültürel ve doğal özellikleri bir araya getiriyor. Örneğin, yerden yaklaşık 16 metre yükseklikteki en yüksek koku giderici havalandırma bacası, parkın tema bitkisi olan nilüferin 3 boyutlu bir soyutlaması ile kamusal sanat enstalasyonuna dönüşüyor.

Görsel olarak farklı olan havalandırma bacalarının ve tahliye merdivenleri kuş gözlem platformu olarak bir deneyime dönüşüyor.

Taşkın tahliye geçidi içindeki alçak arazide yer alan proje, taşkın kontrol güvenliği sağlamak için geçmiş yılların verilerini kullanıyor. Örneğin, havalandırma bacası kapısı ve yerden dışarı açılan pencerenin en düşük kotu 100 yıllık taşkınların maksimum yüksekliği olan 12,4 metreye ulaşırken tahliye merdiveni çıkışları ve destekleyici ofis binalarda 200 yıllık taşkınların maksimum yüksekliği olan 13,4 metreye kadar su güvenliği sağlanıyor.

Havalandırma bacalarının bazıları yangın tahliye merdiveni içeriyor. Tahliye merdivenlerini içeren orta büyüklükteki altı havalandırma bacası, mekânsal formda farklı özellikleri yansıtan erişilebilir yollar ve platformlarla tasarlanıyor.

En kuzeydeki yeraltı destek binası, ofis alanı olarak planlanıyor.

Parkın sonunda ve yolun dışında duran bu alanın kullanıcılar tarafından keşfedilmesi için gereken görsel çekicilik mimarlar için önemli bir tasarım konusu haline geliyor. Mimarlar bu doğrultuda hem yazılım hem de donanıma vurgu yapan bir tasarım stratejisi benimsiyor.

Bu doğrultuda yeraltı açık bahçesi ile birlikte bir su arıtma sergi salonu oluşturularak ofis işlevinin üstüne halk eğitimi ve bilimin yaygınlaştırılması işlevleri ekleniyor.

Ayrıca, insanları çekmek için peyzaj vurgusunu güçlendiren ve sergi salonuna da hizmet sağlayan zemin seviyesinde ayırt edici bir kamusal alan ve bahçe oluşturuluyor.

Çağdaş biçimsel dil ve yapısal biçimlere referansla, pavyon ve koridorun temel ve açık mekânsal öğeleri yer altı açık bahçesinin etrafına yerleştiriliyor ve bunlar sirkülasyonlarla yeraltı kamusal sergi salonlarına ve ofis alanlarına bağlanıyor.

Proje, yüzey peyzaj tasarımının başlangıcından, farklı bir aşamada paydaşların bir araya gelmesine, büyük tasarım revizyonlarına, projenin tamamlanmasına kadar dört yıl sürüyor.