Karbon ayak izini en aza indiren yurt: Mitchell Family House

Özel bir yurt olan Mitchell Family House, 37 farklı ülkeden gelen 12-17 yaş arasındaki 270 öğrenciye konaklama imkanı sağlıyor. Ev sıcaklığında bir ortam sunan yapı, Kanada’nın Quebec eyaletindeki asırlık bir kampüs içerisinde yer alıyor. Kampüs, St. Francis Nehri kıyısında, doğal güzelliklerle çevrili, 250 dönümlük bir arazi içerisinde konumlanıyor.

Kampüste, uzun yıllardan beri eğitim veren çoğu yapı, belli bir mimari geleneğe göre tasarlanmış olup orijinalliklerini korunuyorlar. Kampüsteki sekizinci öğrenci yurdu olan Mitchell Family House, konaklama ve akademik işlevleri tek bir çatı altında birleştiren bir yapı olarak inşa ediliyor. Tasarımıyla çevresindeki orman ve nehir ile bağlantı kuran yapı, açılı kısmıyla kampüsün merkezine doğru yöneliyor.

V şeklindeki yurt, ortak merkezi çekirdeğe bağlanacak ve iki kanadı olacak şekilde tasarlanıyor. Her kanat, öğrenci ailelerinin konaklaması için tasarlanan iki katlı yapılarla son buluyor. Aileler bu yapılara, öğrencilerden farklı bir yerden giriş sağlıyorlar. Yurdun üst katında ise, her birini iki öğrencinin paylaştığı 18 oda bulunuyor. Bu odalar; salon, yemek alanı, asma kattaki çalışma ve yaşam alanlarına bağlanıyor.

Giriş bölümü; özel konaklama kanatlarına ve ortak alanlara açılan iki ayrı erişim noktası sağlıyor. Projenin plan kurgusu, ziyaretçilerin rahat bir şekilde yapı içerisinde gezmesine izin verirken aynı zamanda yurtta kalan öğrencilerin mahremiyetini ve güvenliğini de sağlıyor.

Yapının içerisinde akademik faaliyetler için ofis ve çalışma alanları bulunuyor. Bu bölüm ile yapı, dışarıdaki meydana açılıyor. Bazı dönemlerde bu meydan, küçük etkinliklere ev sahipliği yapıyor.

Cephede kullanılan tuğla, kampüs içerisindeki sürekliliği ve bölgedeki yapılarla uyumu sağlıyor. Giriş bölümlerinde, merdiven hacimlerinde ve sosyal alanlarda ahşap malzeme tercih ediliyor. Geniş pencereler ve iç yüzeylerde kullanılan ahşapla; iç mekanlarda sıcak bir atmosfer oluşturulmak isteniyor.

Cephede tuğlayla beraber kullanılan prefabrik beton, kampüsteki tarihi binalarda kullanılan taş yerine, yapıya çağdaş bir görünüm kazandırmak amacıyla tercih ediliyor. Ayrıca, pencere açıklıklarının önünde kullanılan dikey beton sütunlar, ışığın filtrelenerek iç mekana ulaşmasını sağlıyor.

Karbon ayak izini en aza indirmeyi amaçlayan tasarım ekibi, yapıda ısı geri kazanımı gibi yüksek verimli mekanik sistemler kullanıyor. Dışarıdan izole edilmiş duvar panelleri ve üç camlı pencereler de, enerji kaybını azaltmak için kullanılan diğer yöntemlerden.

Binanın ısıtma ve soğutma gereksinimlerini karşılamak için kampüste dört yeni kuyu açılıyor. Bununla birlikte yurt binası, kampüsün merkezi jeotermal sistemine bağlanıyor. Ayrıca, kış aylarında gelen havayı ısıtabilmek için bir ısı geri kazanım sistemi kuruluyor.

Kampüsteki su kullanımına ve yönetimine de özen gösterildiği için yapının çatısı yağmur suyunun iletimi düşünülerek tasarlanıyor. Yağmur suyunun ormanlık alanlara ulaşmasını önlemek için iki adet toplama havuzu oluşturuluyor. Ayrıca, nehir kıyısını erozyondan korumak için de yüzey akışları, havzalara doğru yönlendiriliyor.

Doğayı koruyabilmek ve ondan daha fazla faydalanabilmek için kampüs içerisinde araç trafiği minimum seviyede tutuluyor. Yerel gökyüzü tüzüğüne uygun olan düşük aydınlatma direkleri kampüs içerisine yerleştiriliyor. Sonuç olarak; karbon ayak izinin en aza indirilmeye çalışıldığı tasarımda, sürdürülebilir birçok yöntem kullanılıyor.