Bir dönüşüm hikayesi: De Young Müzesi

De Young Müzesi aslında Güzel Sanatlar Binası olarak inşa ediliyor. California'daki, 1894 California Midwinter International Exposition Pavyonu’nun bir uzantısı olarak tasarlanıyor. Serginin organizasyon komite başkanı, San Francisco Chronicle'ın kurucu ortağı H.de Michael Young müzeye adını veriyor.

Müzenin ilk koleksiyonları, Young'ın eklektik zevklerinden oluşuyor. Yıllar içinde müze, başta Güney Pasifik'ten olmak üzere birçok ülkeden çeşitli tablolar ve nesneler edindikçe büyüyor. Açılışından on bir yıl sonra, 1906'da yaşanan şiddetli deprem, yapıda büyük bir hasara neden oluyor ve müze, onarımlar için 6 ay kapanmak zorunda kalıyor.

Eski müzenin duvarları bozulmaya ve yapı tehlikeli olmaya başlayınca, binanın bir kısmı 1949'da yıkılıyor. Sonrasında, 1989’da ise Loma Prieta depremiyle ağır bir hasar alıyor. 2002’de de yapı, tamamen ortadan kaldırılıyor. Yıllar içerisinde De Young Müzesi, ayarlamalar ve eklemelerle farklı şekillere bürünüyor. En son restorasyon, 2005 yılında tamamlanıyor.

Tasarım ekibi, zamanla oksitlenecek ve doğal ortama karışacak bakır malzemeyi cephede kullanıyor. Yapının cephesi, parkın ve ağaçların gölgesinden süzülen ışıkları temsil eden resim ve desenlerle oluşturuluyor. Eski müzeden farklı olarak yeni tasarım, dikkat çeken modern çizgileriyle içinde bulunan sanat eserlerinin bir parçası haline geliyor.

Yaklaşık 300.000 metrekarelik yerleşim alanına sahip olan müze; kalıcı koleksiyonlar, geçici sergiler, bir kafe, eğitim alanları, bir oditoryum, koruma tesisleri ve diğer sanat sergileme alanlarını bünyesinde barındırıyor. Yapının kuzeydoğu köşesinde, Körfez Bölgesi'nin panoramik manzarasını sunan halka açık bir gözlem kulesi bulunuyor.

Müze arazisi, eski De Young'dan tarihi unsurların da olduğu çok sayıda peyzaj alanına sahip. Dokuz katlı kulesi ile yapı, gelecekteki sismik olaylara karşı savunmasızlığını azaltmak için bir taban izolasyonu temeli bulunduruyor.

Yapı, eski De Young'a göre Golden Gate Park'a iki dönümden fazla açık alan kazandırıyor. Proje, malzeme kalitesi ve peyzaj kurgusu ile çevresiyle bütünleşecek şekilde tasarlanıyor.

Yeni De Young Müzesi peyzajında; halka açık bahçeler, yarı açık teras alanları ve dört yanıyla yapı ile çevresi arasında doğrudan bir ilişki oluşturan özel bir çocuk bahçesi bulunduruyor.

Yapının eğimli çatısı, güneybatı köşesinde kafeterya terasında bir uzantı ile son buluyor. Teras, Japon Çay Bahçesi’nin ilerisindeki Barbro Osher Heykel Bahçesi ile birleşiyor.

Peyzaj tasarımı, müzenin 19. yüzyılda açılmasından bu yana ayakta kalan sfenks heykelleri, büyü havuzu ve orijinal palmiye ağaçlarını barındırıyor. Ayrıca bahçelerde; kumtaşı, sekoya, eğrelti otları gibi birçok bitki türü bulunuyor. Peyzajda kullanılan materyaller kullanıcıya; geçirgen, halka açık ve davetkar bir müze yapısı sunuyor.