4000 maskeden yapılan tabure: Veil Stool

National Geographic’in belirttiğine göre pandemi süresince her ay 129 milyar maske kullanılıyor. Plastik atıklar her ne kadar çeşitli dönüşüm yöntemlerinden olsa da maskelerin çoğu çöplerde birikiyor. Bu düzeydeki maske tüketimi dünya için maalesef ciddi bir tehdit oluşturuyor. Özellikle tek kullanımlık maskeler farklı malzemelerden üretildikleri için tam olarak geri dönüştürülemiyor.

İngiliz tasarımcı Joe Slatter, Londra sokaklarından topladığı 4000’den fazla maskeyi kullanarak Veil Stool’u üretiyor. Toplanan maskeler önce ozon spreyi ile dezenfekte ediliyor, ardından 4 hafta güneş ışığında bırakılıyor.

Slatter, maskelerin dezenfektan sürecinin ardından deneylere başlıyor. 3 katlı maskelerin katmanlarını ayırıyor ve maske içindeki lifleri ortaya çıkarıyor. Çeşitli deneyler sonucu polipropilen liflerin çok yumuşak olduğunu fark ediyor. Yumuşak lifleri yün benzeri iplikler yapmak için kullanıyor. İpliklerle bir ağ örüyor ve Smyrna adlı basit bir kanaviçe tekniği kullanarak diğer ipliklerle ağı birleştiriyor.

Tabure 3 destekli bir ayak üstüne oturuyor. Ayak kısmı maskelerin eritilerek kalıpta şekil verilmesi ile üretiliyor. Slatter, ilk denemelerde maskelerden iplik yapılabileceğini keşfederken; maskelerin eritilerek sert plastik elde edebileceğini de sonraki denemelerinde fark ediyor.

Slatter ısı tabancasıyla yaptığı deneylerde maske ile çok güçlü ve yoğun bir plastik elde ediyor. Böylece maskelerden hem sert plastik hem de yumuşak iplikler üretebiliyor. Tek malzeme; farklı işlemlerden geçerek hem mukavemeti hem de doku yumuşaklığını karşılayabiliyor.

Slatter, sandalyenin son halinde, hammadde olarak kullanılan maskeleri vurgulamak için maviden beyaza doğru gradyan oluşturan iki renkli bir görüntü tercih ediyor. Bunun için küçük ölçekte bir renk çalışması yapıyor. Farklı renkleri, maskelerin mavi ve beyaz katmanlarının ayrılmasıyla elde ediyor. Böylece maskenin metal burun tutacağı dışındaki her parçasını kullanıyor.

Veil Stool’un yapım aşamaları: