Dünyanın en kuzeyindeki yerleşim yeri olarak anılan ve yaklaşık 2 bin kişilik nüfusa sahip Norveç - Longyearbyen'de ölümle karşılaşmak pek mümkün değil. Bu durumun elbette bir açıklaması bulunuyor. 1918'deki İspanyol gribi tüm dünyada olduğu gibi bu kasabayı da etkiledi. Salgın yüzünden ölenler yerel mezarlığa gömüldü. Yıllar sonra adada tekrar bu virüse rastlanınca bilim insanları olayı incelemeye koyuldu. Araştırmaların sonucu ise şöyle: Bu kasabanın en sıcak ayı olan Temmuz'da bile ortalama sıcaklık 5-9 derece. Yani ada yıl boyunca soğuk ve topraktaki ayrıştırıcı bakteriler cesetleri çürütemiyor. Bu yüzden cesetlerde yaşayan virüsler yıllarca bozulmadan toprağın altında kalabiliyor. Norveç'in aldığı önlem ise ölmek üzere olan kişileri ülkenin güney yerleşim yerlerine göndermek ve orada gömmek. Bir de kutup ayıları var tabii aman onlara da dikkat edin.
