Soğuk sabah rüzgarları, evden çıktığınızda sizi derinden sarar, adeta içsel bir buzlu duvar gibi. Kapıyı kilitleyip, dışarı adım attığınızda, o anki soğuk hava dalgası sizi titretir, sanki doğanın size karşı oyun oynadığını hissettirir. O anki çaresizlik duygusu, hava soğuduğunda belirgin bir şekilde ortaya çıkar. İlk adımınızı atar atmaz, soğuk sizi karşılar, derinizi dondurur ve ciğerlerinizi keskin bir soğukla doldurur. Bu an, kıyafetlerinize daha fazla sarılma isteğini tetikler, ancak soğuk, onlara da nüfuz etmiş gibidir. Sabahları yaşadığımız bu durumu açıklayabilecek daha iyi bir örnek var mıdır? Bilemiyoruz.
