Sabahları uyanıp da hayatın çok sıkıcı olduğu düşüncesiyle ruhumuzun yaşadığı sıkıntıyı dışa vururken, içimizde oluşan öfke ve siniri karşı tarafa istemeden de olsa yansıttığımız zamanlar olur. İşte bu zamanlarda önümüze gelen herkese çatmamak için kendimizi çok zor tutabiliriz. Hatta zaman zaman önümüzde durmaya kendi gücümüz de yeterli gelmez. Bu anlarda sinirimizi yatıştırabilecek tek şey, bir kazan dolusu demlenmiş papatya çayından başka bir şey değildir.
