Dünya üzerinde canımızı en çok yakan durum ne dost kazığı, ne arkamızdan konuşulması, ne de üzerimize fazla gelinmesi. Bu dünyada canımızı sıkacak bir şey varsa o da daha dün gibi hatırladığımız lise çağlarımızın geride kaldığı gerçeğiyle, şu an o yaşta olan gençlerin otobüste, yolda ya da herhangi bir yerde bizlere “abi” ya da “abla” demeleri ile birlikte yüzleşmek zorunda kalmamızdır. Bir zamanlar genç kategorisinde yer alırken aniden oradan dışlandığımızı hissetmek canımızı öyle böyle acıtmıyor.
