İşe gidip, iş ortamını bize yaşanılır kılan, mesai saatlerinin uzunluğu hissetmememize yardımcı olan, bizi güldüren, eğlendiren, öğle yemeklerimizde sohbetiyle bizlere eşlik eden tek bir kişi varsa o da; iş arkadaşımızdır. İş arkadaşımızın izinli olduğu zamanlarda hissettiğimiz yalnızlık, kimsesizlik ve çaresizliği tam anlamıyla tanımlayabilecek hiçbir cümlenin olmadığını biliyoruz ama yine de illa tanımlamamız istenirse, sos kutusunda mayonezsiz kalmış ketçap çok da eksik bir tabir olmayacaktır.
