Ev içerinde kendi halimizde kimseye karışmadan otururken, odasından çıkan erkek kardeşimizin ortada hiçbir sebep yokken, bulduğu her boşluğa saklanıp, bulunduğumuz odayı değiştirirken, birden önümüze atlamasına hiçbir zaman bir anlam veremesek de, bizler onları bu şekilde oldukları gibi kabul ediyoruz. Her ne kadar bu tuhaf davranışları dışarıdan bir gözle bakıldığında anormal gözükse de, bizler onlarla geçirdiğimiz tüm o süreç boyunca onların her türlü davranışını istemesek de benimsedik. Hayatımıza bir şekilde renk katan erkek kardeşlerimiz iyi ki varlar...
