Çevremizde var olan bütün arkadaşlarımızın yaptıkları esprilere bir kulp bulup, her birini eleştirdikten sonra, karşımıza çıkan en kötü, en saçma, en gülünmeyecek olaylarda, kendimize hakim olamayıp gülmeye başlamamızın hayatın bize oynadığı bir oyun olduğuna inanmaktayız. Her ne kadar biz arkadaşlarımızı, en sert, en olmayacak, en kırıcı şekilde eleştiriyor olsak da onların bize karşı aynı tavrı sergilememeleri için içten içe dua etmemiz de işin sonunda kaçınılmaz oluyor.
