Yaş ilerledikçe, zamanın içinde yol alırız ve büyüme süreci her birimizi farklı yönlere taşır. Ancak, babaannelerin evine gidildiğinde, aniden her şeyin bir kenara bırakılıp bir çocuk gibi muamele görmek, zamanın bir noktasında durduğunu hissettirir. Annelerimiz ve babalarımız bile bizi birer yetişkin olarak görmeye başlamış olabilir, ancak babaannelerin gözünde, onlar için her zaman çocuk kalırız. Babaannelerin evine adım attığınızda, bir anda büyüdüğünüzü ve hayatın getirdiği sorumlulukları bir kenara bırakıp, bir çocuk gibi davranmanın ne kadar hoş bir his olduğunu fark edersiniz. Belki de ilk işleri, size yemek yedirmek veya sizi kalın giyinmeye ikna etmektir. 'Üşüyorsun, bir şey giy üstünü,' diye diretir, sanki soğuktan korunma yeteneğiniz onun gözünden düşer gibi.
