İzledik. Gece gündüz demeden katliamı aralıksız izledik. Sıra Lübnan'a geldi. Yine izlemeye devam ediyoruz iki milyar saman çöpü olarak. Zulüm arşa dayandı ama sıra bize gelene kadar vur patlasın, çal oynasın. Ne ara bu hale geldik? Bir boykotu başaramadık. Gazze'de çocuklar ızdırap içinde can verirken, çocuğunun canı çektiği için boykot ürünler alan ana babalar. Evladınıza en büyük kötülüğü yaptınız. Müslümanlar ölürken umursamamayı öğrettiniz. Çocuğunuza en büyük kötülüğü yaptınız. Çünkü kendi damak tadının insanların canından çok daha değerli olduğunu bellettiniz. Oysa Resulullah (sav), 'Müminler bir beden gibidir, bir ucuna diken batsa bütün vücut ızdırap çeker' buyurmuştu. Kalmadı, elimizde hiçbir şey kalmadı. Kuru bir boykot bile kalmadı. Müslümanların canı pahasına olsa bile.
