Görünmez adam

Görünmez Kadir diye biliniyordu mahallesinde. İstanbul Esenyurt'ta bir mobilya atölyesinde çıraktı. Üçlü, ikili ve tekli koltukları deriyle kaplıyordu. Elinde zımbası tüm gününü kumaşların arasında geçiren Kadir'in her süper kahraman gibi kötü bir özelliği de vardı. Utangaçtı. Süper utangaç. Konuşurken kelimeleri karıştırır, tırnaklarıyla oyamamaktan elleri yara olurdu. Otuz beş yaşındaydı. Daha bir tane bile kız arkadaşı olmamıştı. Bir kızın gözlerinin içine bakamamıştı. Kadir görünmez olabiliyordu. İstediği zaman, istediği yerde. Kalabalık, tenha, güneş ya da yağmur. Fark etmiyordu. Ama o kadar utangaçtı ki ne zaman biri ona bakacak olsa hemen görünüyordu. Heyecandan özel gücünü kaybediyordu. Bu durumu kimseye açıklamamıştı. Kadir günün birinde kayboldu. Arkasından pek de arayan olmadı.