Kayıtlar: Belirli belirsiz şeyler

Kendinizi ıslıkla çalarken yakaladığınız o şarkı hangisidir?

Fly me to the moon. Keyifliyken ıslık çalarım sadece, onun için de keyifli bir şarkı lazım.

Tarçın kabuğu, defne yaprağı ya da bir demet yasemen… Sevmişsinizdir o kokuyu sebepsiz!

Bu saydıklarınız daha çok bizim kültürümüzün bir parçası ama ne yazık ki ben bunlardan uzakta büyüdüm. İçlerinden sadece tarçın kokusunun bir karşılığı var. Aralık ayında bolca üretilen tarçınlı kurabiyelerin, dolayısıyla beyaz bir kışın kokusu.

Bir şeyler size çocukluğunuzu hatırlatır. Bir merdiven, bir oyuncak, bir…

Çocukluğumla bağlarımı sıkı tutmaya çalışıyorum. Gördüğüm her nesneyi hem bugünün hem de çocukluğumun gözüyle görüyorum. Çünkü o bakış giderse merhamet gider, hayret gider ve salt akıl kalır geriye.

İğne-iplik, çekiç-çivi, tencere-kapak… Hangi ikili elinize yakışır?

İhtiyaç halinde bütün bu ikilileri kullanabilirim. Hayatta her şeyi kendi başıma yapmayı seviyorum. Bunun için de bütün enstrümanlara hazırlıklı olmalısınız.

Her şeyiniz var da bir o eksik hayatınızda! Nedir o?

Her şey varsa mutlaka eksik olan, yeterince şükredemeyiştir.

İhtiyacınız olan biri var. Şimdi gelse, yanında ne getirse?

Zamanda yolculuğun iksirini. Birçok tarihî olay vardır cevaplarını ölesiye merak ettiğim. İksir gelene kadar elimde tek çare, bütün perdelerin ortadan kaldırılacağı mahşer gününü beklemek.

Kelimeleri sevdiniz, yabancı kelimeleri de… Söylerseniz birkaçını, belki biz de severiz onları.

Hissikablelvuku, edebiyat, sanat, hüdayinabit, hicap, rûberû, kar, gölge, sis, galaksi; Schneemann, Schornsteinfeger, Geist; evergreen, soul searching. Yazılma nasibi olanlar şimdilik bunlar.

Otogarlar mı, istasyonlar mı, havaalanları mı?

Üçünü de pek sevmem. Ayrılmak zorunda kalan insanların üzüntüleri, beni mutsuz eder. Gelenlerin sevinçleri de dolaşır elbette yolcuların arasında fakat mutlulukla ayak bastıkları topraktan, belirli bir süre sonra ayrılacaklar ve onlar da gidenlerin hüzünlerini kuşanacaklar. Belki de evim olarak bildiğim yerden bir gün dönmemek üzere ayrılışımın hatırlatıcısıdır bu yerler.

Bir yol, bir güzergâh vardır yürümeyi sevdiğiniz, neresidir?

Acıbadem Caddesi. Yıllar boyunca bu şehre alışma ve bağlanma çabalarımda orasının emeği vardır. Okulum ve evim arasında uzanan, yani yedi sene boyunca beni hayata bağlayan tek güzergâhtı. Kendimi iyi hissetmediğim zaman hâlâ yürürüm o caddede.

Yaşadığınız şehir midir yaşlanmak istediğiniz yer?

Yaklaşık otuz senedir İstanbul’dayım. Yaşlanmaya başladım bile. Daha ötesi yok gibi.