Kanser nedir? Kanser hastalarının ve yakınlarının yaşadığı zorluklar
Kanser, günümüzde birçok insanın yakalandığı bir hastalık haline geldi. İşte kanser hastaları ve hasta yakınları için pratik bilgiler, günlük zorlukları ve psikolojik etkileri
Tıp dünyasında kanser tedavisiyle ilgili yaşanan gelişmeler, her geçen gün kanser hastalarının tedavilerini evlerinde sürdürebilmelerine olanak veren yeni tedavi yöntemlerinin ortaya çıkmasına da olanak sağlıyor. Bunun sonucunda da tıp eğitimi almamış olan hasta yakınları da, sevdikleri kişilere eğitimli doktorlar ve sağlık uzmanları kadar etkili bakım hizmetleri sunabiliyorlar. Uplifers’ın yazısının hasta ve hasta yakınlarına kişisel bakımları hakkında verdiği bilgiler, herkese ışık tutacak nitelikte.
Merhabalar. Ben biraz uzun yazıcam bugün. Beni tanıyanlar "Zaten hep uzun yazıyon Özlem." diye sitem edebilirler.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Bi arkadaşımın babasının kanser olma olasılığı var ve ailecek kahrolmuş durumdalar. İnternette okudukları yüzünden.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ben 17 yaşında kanser olduğumu öğrendim. Kanser hastalığında "kabullenme" aşaması tedavinin gidişatı belirleyen bir durum bence.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hiç öyle dünya başıma yıkılmış gibi olmadı. Çünkü annem yanımdaydı. Bir annenin dünyası başına yıkılırken çocuk neşesini koruyabilmeliydi.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hemen "Evet, ne yapılacaksa yapılsın. Hemen başlayalım." moduna girmiştim bile.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hepsini aynı yerde yaptırın çünkü hastane değiştirirseniz tekrar isteyebilirler o tetkikleri. Birkaç kez biyopsiye girmek pek hoş olmuyor.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Neler yaşayacağımı ne kadar tahayyül edememişsem artık, saçlara takmışım. Hemşirelere sordum. Dökülecek mi demedim ne zaman dökülecek dedim
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Dökülmeyecegine inanmak sonrasinda normalden cok yaralayabilirdi. "Ne Kadar Az Üzülürüm"ün hesabini yapıyordu küçükhesaplarpeşindeolankafam
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ailecek yaprak dökümünü izliyorduk o dönem. Leyla’nın pembe kabanıyla deli deli koşturduğu sahneler vardı.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Evde herkesin kahrolduğunu biliyordum. Beni o halde görmek annemi, abimi ve annemi mahvediyordu.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hakikaten benzemiştim. Fakat benim gözlerim mavi/yeşildi.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Bence üzülmeyeyim diye oyle söyledi. Çünkü babalar bazen yalancı olabiliyordu. Babam da çok tatlı bir yalancıydı.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Kemoterapiler çok zor gecti. Üc gün yataktan kalkmadığımı, aralıksız uyuduğumu, uyumadığım zamanlar istifra ettiğimi hatırlıyorum.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ve bu yüzden karaciğer enzimlerim yükseldiği icin üçüncü kemoterapimi alamadan radyoterapiye geçmek zorunda kaldık.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
RTye başlamadan mideme tüp takılmasını önerdi bir doktor. Boyun bölgesinden RT alacağım için ilerleyen dönemlerde yeme güçlüğü çekecektim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Annem bunu duyunca hemen harekete geçmiş. Gastroenteroloji bölümüne gidip mideme tüp taktırdık .
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Neyse biz radyoterapiye başladık ama o sırada sorunlar devam ediyordu. Ağrılar, istifralar, 40 kiloya kadar düşmeler…
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Son 5 RT ölüm gibi geldi. Ölmeyi çok istedim o sıralar. Oysa her uyandığımda tavan olduğu gibi duruyordu yerinde.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ben ise her gün uyandığıma üzülüyor, daha ne kadar sürecek diye sorguluyor ve herkes uyurken ölmeyi istiyordum.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Konusamiyordum ya, eh iste der gibi bi hareket yaptim elimle. "Bi gun de iyiyim de be kızım." dedi sitem eder gibi.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ben de bu lafi duyunca gulumsedim. Kendime kizarak ve annemin gozlerini doldurdugum icin uzulerek gulumsedim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Saclarim cikti KT almadigim icin. Uc cm kadar uzadi. 4kilo aldim ki buna pek sık rastlanmaz ama tüp oldugu icin sansliydim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Denize gidecektim. Yuzecektim. en buyuk hayalim buydu. Tüpten kurulacaktim ve iki büklüm yurumeyecektim artik.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Basta dedim ya dunya basima yikilmadi diye. Bu kez yikilmisti iste. Akabinde ses durdu, hareket durdu.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Onca ufalma, ezilme, yok olma derecesine gelme bi anlam ifade etmiyordu demek ki.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Doktor birkac saat konusup beni ikna etti. Tümörün yok oldugunu ama garantiye alma amaçlı KT almam gerektigini soyledi.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Dogru mu soyledi bilmiyorum ama ben ona inandim. O zaman uc degil bes tane bile verebilirsiniz dedim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Sonra biraz zaman gecti iste. Sürüne sürüne. Yok ola ola.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hasta yakınları için bu durum bin kat daha zor.Sonunda tamamen kurtuldum kanserden. Ayda bir, üc ayda bir, altı ayda bir kontrollere gittim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Acılarının dinmiş olması benim tek tesellim. Ama gitmeselerdi simdi oturup onlarla sohbet edebilmek icin neler vermezdim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Ama bunlar o kadar acidan sonra göğüs gerebilecegim seylerdi.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Sonra universiteyi kazandim. Ögretmen oldum. Simdi isitme engelli cocuklarim var.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Bir suru plan yapip ustune uc KT daha alacagimi ogrenince ileri vadede plan yapmamaya söz verdim.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Örneğin haziranda kontrol var ve ben hazirana kadar yapmak istedigim seyleri listeliyorum. Sonrasi yok bende.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017
Hic olmayabilir. Hayatim alt ust olabilir o yuzden beni ne mutlu edecekse onu yapiyorum.
— kek sanatçısı (@ozlemercinn) 19 Mart 2017