CHP Aşık Veysel'in sazını fırına atmıştı
Yaşar Kemal, Âşık Veysel’den aktarıyor: “Uzun yıllar önce Veysel anlatmış, demişti ki: ‘Bir zamanlar (CHP, Tek Parti Dönemi) Sivas’a sazımla inemez olmuştum. Bir polis, bir candarma sazımı görmesin, hemen elimden alıyorlar, doğru fırına atıyorlardı.’ Bir zamanlar Sivas’a saz dayandıramaz olmuştum. (…)
Halk Partisi kurulduğu günden bu yana “halkçılık” prensibini ortaya atmış ancak o halkı hep küçümsemişti. Gerek kıyafeti gerek konuşması Kemalistlere uzak durulması gereken vebalılar gibi geliyordu. İşte halkın kendi dünyasında yapmaya çalıştığı sanat Âşık Veysel’in şahsında bakın nasıl da dışlandı: Yaşar Kemal, Âşık Veysel’den aktarıyor: “Uzun yıllar önce Veysel anlatmış, demişti ki: ‘Bir zamanlar (CHP, Tek Parti Dönemi) Sivas’a sazımla inemez olmuştum. Bir polis, bir candarma sazımı görmesin, hemen elimden alıyorlar, doğru fırına atıyorlardı.’ Bir zamanlar Sivas’a saz dayandıramaz olmuştum. (…) Bir gün Veysel ona gelmiş (Sivas’ta öğretmenlik yapmakta olan Ahmet Kudsi Tecer’e). Tecer: ‘Hani sazın?’ diye sormuş. Veysel de başına gelenleri anlatmış. Ahmet Kutsi Tecer valiye gitmiş: ‘Vali Bey,’ demiş, ‘bugün polisler Aşık Veysel’in sazını almışlar, fırınlamışlar doğru mu bu?’ Vali ‘doğru’ demiş. Tecer: ‘Neden?’ deyince Vali ‘ Saz çalmak gericiliktir. Saz gerici bir müzik aletidir. Dâhiliye Vekâleti’nden öyle emir aldık.”
(Yaşar Kemal, Baldaki Tuz, Adam Yayınları, İstanbul 2000, s. 234)