“Her pazartesi Londra'daki bir restoranda bir grup kadın arkadaşımla buluşuyorum. Pencerenin yakınındaki bir masaya oturup hayatlarımızı tartışıyoruz. Ortak birçok noktamız var. Hepimiz 50'li yaşların ortasındayız ve yüksek eğitimli kariyer sahibi kadınlarız. Ancak hayatlarımızda bir boşluk var. Hepimiz bekar ve çocuksuzuz. Yakınlarımın çoğu gibi ben de giderek daha fazla feminizmin bizim neslimizi başarısızlığa uğrattığını hissediyorum. Ben feminizm inancıyla büyüdüm. Daha doğrusu bu bana zorla yedirildi.

Dünya artık erken dönem feministlerinin anlayamayacağı bir şekilde değişti. Hatta feminizm zararlı hâle geldi.

55 yaşındaki bir arkadaşım bir keresinde bana şöyle demişti: 'Kadın olarak sürekli istenmeyen biri gibi hissediyorum çünkü feminizm bize geleneksel kadının bizi aşağıda tutmak için erkekler tarafından uydurulmuş bir klişe olduğunu öğretti. Buna göre, erkek düşmanıydım ve onları kendimden uzaklaştırdım. Şimdi bunun bedelini ödüyorum.'

Aynı gruptan başka bir arkadaşım ise 'Özellikle çocuklar olmak üzere hiçbir engelim olmaması için şartlandırıldım. Ya da en azından kariyerimde yerleşene kadar beklemem gerekiyordu, ama şimdi çok yaşlandım ve o gemi yelken açtı’ diye yakınıyor.

‘İki gelir bir gelirden iyidir’

Üstelik işin içinde ekonomik faktörler de var. İki gelirin bir gelirden daha iyi olduğu bir gerçektir ve tanıdığım bekâr kadınların çoğu düşük ilâ orta ücretli mesleklerde çalışmaktadır. Zengin olmuş her yalnız kadına karşılık, çok az parayla geçinen milyonlarca kadın var.

Feminizm, iktisâdî bağımsızlığın ideal olduğu fikrini kafamda sürekli canlandırıyordu ama pratikte bir yatırım fonu yönetmiyorsanız veya çok satan romanlar yazamıyorsanız bu bağımsızlık sizi rahat yaşatacak kadar kazandırmıyor.

‘Asıl darbeyi aile aldı’

Aynı şekilde üzücü olan, birçok bekâr kadının hayatta başarısız olduğunu hissetmesidir. Feminizm bizi güçlendirmekten çok, güvensiz hâle getirdi. Ancak geçmişten bize ulaşan tüm kurumlar arasında, feminizm tarafından aile kadar rayından çıkarılmış olanı yoktur. Feminist ideallere sahip birçok kadın, uzun çalışma saatleri ve ev hanımlarının aşağılanması nedeniyle ebeveynliğin ağır bir yük olduğunu düşünüyor.

Gençliğimde bana kaşıkla yedirilen feminizm, cinsiyetimdeki kişilere erkekler gibi davranmalarını ve düşünmelerini söyleme hatasını yaptı. Bu ciddi bir hataydı ve benim gibi kadınlar, hileli bir kumarhanedeki kumarbazlar gibi bunun bedelini ödüyorlar.

Kültürel bir sıfırlamanın zamanı geldi. Benim ve arkadaşlarım için çok geç olabilir, ancak feminizmin gelecek nesillerin hayatlarını da mahvetmesine izin verilmemeli.”