Behice Kavak / Editör

Hayatımızla ilgili önemli kararlar aldığımız evrelerden geçerken, başta çoğumuz için en kolayı toplumun kabul gördüğü seçimler yapmaktır. Ancak bunun yeteri kadar tatmin edici olmadığını fark ettiğimiz noktada seçimlerimizi gözden geçiririz. Çevirmenlik ve editörlük, lise yıllarımdan beri yapmayı hayal ettiğim şeydi. Bunu gerçekleştirmek, sandığımdan da zordu. Çünkü tek yapmam gereken bu meslek dalları için kendimi geliştirmek değildi. Çevremdekilere bu iki mesleği meslek olarak kabul ettirmek ve yapabileceğimi göstermek zorundaydım. Hata yaptığımı düşünenlere kulak asmadım. Çünkü ben ne istediğimi biliyordum ve yapabileceğimi kendime kanıtlamıştım.

Başkalarının beklentileri ve kendi değerlerimiz

Çevremizdeki arkadaşlarımız, ailemiz, akrabalarımız, patronlarımız bize kendi beklentilerinden yola çıkarak tavsiyeler verdiğinde, bunu iyiliğimiz için söylediklerini biliriz. Alacağımız riskler onları korkutur ve bizi zor durumda görmek istemezler. Bununla beraber, başkalarının koyduğu kurallara uyum sağlamak, bazen kendi benliğimizden ödün vermemizle sonuçlanabilir. Kendi değerlerimizin farkındaysak ve bu noktada bir şeyler yapabileceğimize inanıyorsak bizi durduran şey nedir?

Emily Brontë’nin “Uğultulu Tepeler” romanını yazdığı Viktorya Dönemi’nde bir kadının yapabileceği tek meslek mürebbiyelikti. Brontë, toplumunun ona sunduğu sınırlar içerisinde kalmayı reddetti ve Gotik edebiyatın en güzel örneklerinden biri olan bu romanı yazdı. Üstelik kadın oluşuyla değil; yazar oluşuyla değerlendirilmek istediği için romanı, Ellis Bell adında bir erkek ismini kullanarak yayımladı.

Disiplinin kaynağı

Bu noktada kendi benliğimize dönmeli ve bizi harekete geçirecek kaynakları bulmalıyız. Bir insanı en iyi, kendi içsel motivasyonu harekete geçirir. Dışarıdan aldığın hiçbir destek, senin kendine sunacağın kadar sana iyi gelmez. İstediğin o şeyi başarabilmek için seni harekete geçirecek, disiplinini oturtacak ve sana motivasyon sunacak o şey nedir? Mesela benimkisi, işin bitmiş hâlini hayal etmek. Zor bir kitabı çevirirken çok yorulduğumda, bunaldığımda bu çeviriyi yayınevime teslim ettiğim ve basıldığı zamanın hayalini kurarım. Kitabı elime alacağım o anın hayali, beni işe döndürür.

Kendi disiplinini oluşturmanın adımları:

1- Değerlerini ve hedeflerini belirle!

Bunu yapmak, söylemesi kadar kolay değil, biliyorum. Zaten bunu deneye yanıla bulacaksın. Seni sen yapan şeyleri, yapabildiklerini ve yapamadıklarını, yaptığında sana iyi veya kötü hissettiren tüm seçenekleri gözden geçir. Aklındaki fikirlerin eksilerini ve artılarını yazılı olarak not almak, karar vermende yardımcı olacaktır. Artık değerlerini netleştirdiğine göre kendi disiplinini oluşturabilmen için hedefler belirlemelisin. Bu hedefler senin amacına hizmet etmeli ve süreçte senin işini kolaylaştırmalı. Bunun için birilerinden yardım alabilir, seninle benzer değerleri olan kişilerle görüşebilir ve destek alabilirsin.

2- Plan yap!

Sırada, hedeflerini bir bir gerçekleştirme zamanı var. Bunun için iyi plan yapmalı ve gerçekçi adımlar belirlemelisin. Ulaşmak istediğin noktada, yol boyunca seni yavaşlatacak, zorlanmana neden olabilecek ihtimalleri önden kestirebilirsin. Böylece bunlar yaşandığında hazırlıklı olursun.

3- Sürdürülebilir alışkanlıklar geliştir!

Kendi disiplinini oluşturmak, sandığımız kadar kolay olmayabilir. Bu yüzden sürdürülebilir alışkanlıklar edinerek ve bunlar üzerinde çalışarak çabuk yorulmanı ve hedefe varmadan pes etmeni engelleyebilirsin.

4- Kendini gözlemle!

Tüm bunlar olurken sık sık kendini gözlemle ve değerlendir. Nasıl gidiyorum? Şu ana kadar her şey yolunda mı? Hedeflerim ve planlarım ne durumda? Bu soruları kendine sorabilirsin.

En başta da dediğimiz gibi başkalarının beklentilerine göre yaşamak, senin kendi değerini bulmanı engeller. İçinde yatan gizli hazineyi ortaya çıkarmak için risk almalı ve senin için neyin değerli olduğunu keşfetmelisin.