Köy için anahtar kavramlar

Sekiz Köşe Kasket: Cumhuriyet dönemi kır manzaralarının olmazsa olmazıdır. Her köşenin bir anlamı var denir: Vatanseverlik, yiğitlik, mertlik, cömertlik, delikanlılık, alçakgönüllülük, dürüstlük, misafirperverlik.

Köy Partileri: Türkiye Sosyalist Emekçi Köylü Partisi (1946), Liberal Köylü Partisi (1950-1952), Türkiye Köylü Partisi (1952-1958), Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisi (1958- ), Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi (1969-1977), Türkiye İşçi Köylü Partisi (1978-1980)

Köy sosyolojisi: Köy topluluklarının toplumsal bütün içindeki yeri, oluşum, işleyiş ve değişimini, düzenlilikleri içinde inceleyip açıklamayı amaçlayan toplumbilim dalı.

Köycülük: Dünyada şehirleşmenin ve sanayileşmenin hâkim olduğu bir dönemde köy hayatının ve değerlerinin önemine yapılan vurgular toplamıdır.

Köy: Yönetim durumu, toplumsal ve ekonomik özellikleri ve nüfus yoğunluğu bakımından kasabadan farklı ve daha küçük olan, genellikle tarımla uğraşan, konutları ve öteki yapıları bu yaşamı yansıtan, kırsal yerleşme birimidir.

Kent: Sosyo ekonomik ve kültürel özellikleri yönetim durumu ve nüfus bakımından kırsal alanlardan ayırt edilen, genellikle tarımsal olmayan üretimin yapıldığı, hareketliliğin yaygın olduğu yerleşim alanıdır.

Köy Enstitüleri: 1940 yılında kurulan Köy Enstitüleri, ilkokullara öğretmen yetiştirmek, köyü ve köylüleri ileri taşımak, toplumu aydınlatmak amacı taşıyordu. Eğitimde köycü söylemin taşıyıcısı olan köy enstitüleri 1954 yılında kapatılmıştır.

Çomar: İri çoban köpeği anlamına geliyor. Sadık, korumacı, kuşkucu ama aynı zamanda munis. Türk köylüsü çomarı sever. Çünkü zahmetsiz, mütevazı ve olgundur. Ortalama bir Türk'e çomar diyen bir ecnebi ise zahmetli, kibirli ve gevşektir.

Muhtar Çakmağı: Daha doğrusu "mıhtar" çakmağı.Sağlam bir kasası vardır. Benzin doldurulur. Bir zamanlar kasaba ve köye giden, gidebilen muhtarların elinde görülebildiği için ayrıcalık simgesiymiş, Artık bulmak zor. Bir sandığınızdan filan çıkarsa aman çöpe gitmesin.