11 yaşındaki “Zenne”Desmond’un dramı

Her ne kadar erkek çocuklar toplum için bir statüyü temsil etseler de, beççe bazi adı verilen bu uygulamada, bilhassa bazı yoksul ailelerin 13-14 yaşındaki oğulları -çoğunluğu zorla- alınıyor, onlara kadın kıyafetleri giydiriliyor, yetişkin erkeklerin “eğlence gecelerinde” dans ettiriliyor ve -söylemek çok zor olsa da- para karşılığında satılıyorlar. Bu dehşet verici, insanın boğazını düğüm düğüm eden, pedofili suçunun alenen işlendiği uygulama, elbette Batı medyası tarafından tahkir ediliyor. Bunda elbette bir beis yok.

Fakat hâlihazırda 11 yaşında olan Desmond Napoles, sahne adıyla “Desmond Bir Harika”nın (Desmond is Amazing) “drag queen” (Bu kelime, Türkçede tam karşılığı olmasa da “zenne” ile ifade edilebilir. Somut bir örneğini ise Seyfi Dursunoğlu’nun canlandırdığı Huysuz Virjin tiplemesi ile görürüz.) kostümüyle gay barda sahneye çıkarak, yetişkin homoseksüel erkeklerin önünde dans etmesinin, onlardan para toplamasının aynı medya tarafından desteklenmesinin ikiyüzlülükten başka bir şey olmadığını söyleyebilirim.

Zira Daily Mail gazetesi Afganistan’daki uygulamayı “gizli utanç” başlığı ile habere taşırken, Desmond’un haberini, drag çocuklar için umut verici olduğu başlığı ile veriyor. USA Today gazetesi çalışanları Afganistan’daki bu uygulama için Pentagon yetkililerinden yardım isterken, kendi ülkelerinde gerçekleşen bir aleni çocuk istismarı vakasına kayıtsız kalıyorlar. Benzer bir şekilde Huffington Post gazetesi, Afganistan’daki uygulamanın cinsel istismar olduğunu söylerken, “10 yaşındaki drag çocuk Desmond’la tanışın” başlığı ile Desmond’dan sitayişlerle söz ediyor.

Hikâyeye çok keskin bir şekilde girdiğimin farkındayım ancak Desmond’a, CNBC’nin, “RuPaul’un (ünlü drag kraliçesi) ‘Amerika’nın geleceği’ olarak nitelendirdiği 11 yaşındaki drag çocukla tanışın” başlıklı haberinde rastladığım ve onun hikâyesini öğrendiğim günden bu yana midemde kocaman bir yumruk hissiyle dolaşıyorum. Bu sebeple bu yazının “sert” bir yazı olacağını şimdiden söylemeliyim.

Gardıroptan çıkmak

Kendisini, LGBTQ savunucusu, açık sözlü eşcinsel bir genç, model, aktivist, drag evinin kurucusu, moda tasarımcısı, sanatçı ve pek çok kişiye ilham veren bir halk figürü olarak tanımlayan Desmond Napoles 2007 yılının haziran ayında, NYC “Onur Haftası” esnasında doğdu.

Desmond doğduğunda “gardıroptan çıktığını” (come out of the closet, eşcinsel olduğunu itiraf etmek anlamında kullanılan bir deyim) yani zaten eşcinsel olduğunu iddia ediyor. “Sevgi dolu” anne babası, ablası ve çok sayıda evcil hayvanıyla birlikte yaşayan Desmond, henüz yürümeye başladığında, çarşafları havluları sarınıp, annesinin topuklu ayakkabılarını giyip yürümeye başlıyor.

Barbie bebeklerle, mutfak oyuncaklarıyla ve trenlerle oynamayı seviyor. Spor yapmakla hiç ilgilenmeyen Desmond, 5 yaşındayken bale eğitimi almaya başlıyor. 6 yaşındayken, Cadılar Bayramı’nda Frozen filmindeki Elsa’nın kostümünü giyiyor. Daha sonra alışveriş yaparken annesinden sık sık prenses kostümleri ve elbiseler istiyor.

Önceleri evde giydiği bu kostümleri sonraları dışarıda da giymek istediğinde, ailesi bir terapiste danışıyor ve yapılacak en iyi şeyin Desmond’un kendi ilgilerini “keşfetmek” olduğu tavsiyesini alıyor. Desmond asıl ününe 2015 yılında henüz 8 yaşındayken katıldığı NYC “Onur Yürüyüşü”nde giydiği gökkuşağı renklerinde tütüsüyle görüntülendiği videosunun viral olmasıyla kavuşuyor.

Akabinde annesinin bir arkadaşı “Desmond is Amazing” adında bir Facebook hesabı açıyor. Desmond bu ismi benimsiyor ve sahne ismi olarak kullanmaya başlıyor. Facebook hesabını, Instagram hesabı ve web sitesi takip ediyor. Kısa bir sürede Desmond ilgi odağı olmayı başarıyor ve hızla “takipçi” kazanıyor. Desmond “kendisi gibi olduğu” ve “kendisi gibi olma” yolunda sınırsız destek gördüğü için beğeniliyor.

Desmond, trans olmadığını, yalnızca kız kıyafetleri giyen bir erkek çocuğu olduğunu söylüyor. Bu yüzden yetişkinlere özgü “drag queen” yerine kendisine “drag çocuk” denilmesini istiyor. Ve hatta Desmond, bazı drag çocukların cinselliği çağrıştıran, yetişkin meslektaşlarına özgü giyinme ve hareket etme eğilimleri hususunda oldukça “endişeli” olduğunu, bunun “yanlış mesaj” verdiğini söylüyor.

Her ne kadar cinsellikle ilgili bilgisi “sınırlı” olsa ve yaşı da buna müsait olmasa da Desmond 7 yaşında annesine, okulundaki kız arkadaşlarından değil de, erkek arkadaşlarından etkilendiğini söylüyor.

9 yaşına geldiğinde ise ailesine eşcinsel olduğunu haber veriyor. Desmond’a göre eşcinsellik, bir gün büyüdüğünde kız arkadaşı yerine erkek arkadaşı olacağı anlamına geliyor.

Mottosu “Her zaman kendin ol” olan Desmond, böylesine cesaretli olduğu ve ilham verdiği için çok sayıda ödül alıyor. Medyada Desmond’un homoseksüel çocuklar için umut dolu bir geleceği temsil ettiğine dair haberler yer alıyor.

Altın yumurtlayan tavuk

Desmond’un babası Andrew Napoles, onun eşcinsel olduğunu 2-3 yaşlarındayken fark ettiklerini, ilgisini test ettiklerini söylüyor. Henüz 2 yaşındayken annesi ve babası onu, “onur yürüyüşüne” götürüyorlar. Elbette ki bu Desmond’un seçimi değil, fakat ailesi onun orada neler olduğunu görmesini istiyor.

Babasının anlattıklarından hareketle Desmond’un bugünkü “kimliğinin” kendi seçimi olup olmadığını, dahası bir seçme şansının olup olmadığını ve Desmond’un gerçekten özgür olup olmadığını tartışabiliriz. Fakat Desmond’un hikâyesinin devamı bu hususta tartışmayı dahi gereksiz kılıyor.

Desmond Napoles aslında otistik bir çocuk. Otizm tedavisi görüyor. Ancak ailesi onu korumak yerine, tüm tehlikelere açık hâle getiriyor. Desmond annesiyle bir rüya takımı olduklarını söylüyor. Zira kostümlerini de performansını da birlikte tasarlıyorlar. Annesi Wendy ise kendi ailesinin onu çok katı kurallarla yetiştirdiğini, 16 yaşına gelene dek istediği kıyafetleri giymesine ve makyaj yapmasına izin vermediklerini söylüyor.

Oysa Desmond bebekliğinden itibaren ne giymek isterse onu giyiyor, nasıl davranmak isterse öyle davranıyor. Ancak ailesi Desmond’a tanıdıkları bu sınırsız özgürlüğün karşısında bazı “bedeller” ödemek zorunda kalıyor. Wendy bir gün işten çıkarılıyor fakat bir daha iş bulamıyor. İş başvurusu yaptığı yerlerde arama motorundan ismini aradıklarında “pedofil”, “çocuk istismarcısı” “yaftalamalarıyla” karşılaştıklarını söylüyor. Fakat Desmond’un kendisi olmaktan vazgeçmesini istemektense kendi kariyerinden vazgeçiyor. Buraya kadar okuduğunuzda ailesinin ne kadar fedakâr olduğunu düşünebilirsiniz. Fakat karar vermek için acele etmeyin.

Annesi işsiz kaldığı süre içerisinde “GoFundMe” sitesinden, ailesinin yaşadığı maddi sıkıntıların, Desmond’un değil çok sevdiği kostümleri almasına, temel ihtiyaçlarını bile karşılayamamasına sebep olduğu gerekçesiyle Desmond adına bağış talebinde bulunuyor. Desmond’un popülaritesi arttıkça da annesi onun kostüm ve sahne tasarımcısı, menajeri vazifesini yürütüyor.

Desmond adına açılan bu bağış kampanyası daha sonra öğrenildiğinde hesap kapatılıyor fakat bazı çevreler tarafından tepki görmekten kurtulamıyor. Desmond, ailesinin “altın yumurtlayan tavuğu” olarak nitelendiriliyor. Ne dersiniz çok da haksız sayılmazlar, değil mi?

Karanlık gerçek

Bu yazıyı hazırlamak için Desmond’un Instagram ve YouTube hesabında dolaştığımda, hakkında yazılanları okuyup, konuşulanları dinlediğimde, Dark Net belgesel dizisiyle mahiyetinden haberdar olduğum, suçluların, pedofillerin, porno bağımlılarının müdavimi olduğu internetin karanlık yüzüne, nam-ı diğer “Dark Net”, “Dark Web” ve “Deep Web”e düşmüşçesine “rahatsız” olduğumu söylemeliyim. Zira Desmond’un hiçbir fotoğrafını görmemiş, hiçbir videosunu izlememiş olsaydım hikâyesinin abartılmış olduğunu düşünebilirdim.

Fakat Desmond’un kendisinin ve ailesinin iddia ettiği gibi “kız kıyafetleri giymiş bir erkek çocuğu” olmadığını, olsa olsa “sahne performansı sergileyen kadın kıyafetleri giymiş/o tavrı takınmış bir erkek çocuğu” olabileceğini yalnızca birkaç fotoğrafına bakınca anladım.

Desmond’un çocukluğu, cinsel bir nesne hâline getirilmiş, pedofillere özenle hazırlanıp sunulmuş bir paket niteliğinde.

Verdiği pozlar, giydiği kostümler, takındığı tavırlar, hasılı Desmond’un içinde bulunduğu bu sıkıntılı durum midemdeki yumruğun daha da derine gömülmesine sebep oluyor. Abartıyorum gibi gelebilir fakat onun bu hâlini gördüğümde gözyaşlarıma mâni olamadım. Bir çocuk, masum bir çocuk, kendi öz ve “sevgi dolu” ailesi tarafından nasıl bu şekilde objeleştirilebilir, istismar edilebilir, idrak sınırlarım zorlanıyor…

Birkaç ay önce Desmond’un şuh kadın pozları verdiği fotoğrafları Times Meydanı’ndaki -o filmlerden aşina olduğumuz- billboardda yayımlandı. Bu çocuğu cinsel bir obje hâline getirmekten başka ne olabilir!

Üstelik Desmond hususunda endişelerini paylaşan hesaplara göre, Desmond’un bu fotoğraflarında yüzündeki sembolün, FBI’in tespit ettiği ve Wikileaks’e de sızan pedofillerin sembolü olduğu iddia ediliyor. Bütün bunların iddia olmaktan öteye gitmediğini varsaysam bile, yine birkaç ay önce San Francisco’da bir “Gay Barda” Desmond’un kadın kıyafetleri giyip dans ettiği, yetişkin homoseksüel erkeklerin de ona yaptığı dans esnasında para verdiği video, insanın kalbine karanlıklar çökmesine sebep oluyor.

Bu olayı, CNBC gibi bazı medya kuruluşları görmezden gelip, Desmond’u pohpohlamaya devam ederken, bazı medya kuruluşları ve çok takipçili YouTuberlar bunu tepki ve öfkeyle karşıladı. Tepki gösterenler Desmond’un yaşının küçük olmasından, bir barda para karşılığında çalıştırılmasının yasal olmadığından, pedofillere teşhir edilmesinin mide bulandırıcı olmasından yakındılar.

Fakat Desmond’un annesi sosyal medya hesabından bütün bu tepkilerin bütün homoseksüellerin pedofili hastası oldukları hususundaki eski ve gerçeği yansıtmayan bir anlayışın mahsulü olduğunu, Desmond’un içkili mekânda bulunmadığını, onunla beraber kuliste oturduğunu, yalnızca barda çıkıp performansını sergilediğini çünkü dans etmeyi sevdiğini, Desmond’un babasının da zaten seyircilerin arasında olduğunu söyleyerek kendisini savundu. Bu savunma dahi, Desmond’un içinde bulunduğu vahim durumu gözler önüne sermeye yetiyor.

Desmond’un hikâyesinde kaygılandıran bir başka husus ise, şöhreti dolayısıyla bir şekilde tanıştığı, görüşmeye devam ettiği, yanında olan insanlar... Yetişkin bir “drag queen” ile sohbet ettiği videosunda uyuşturucudan bahsediyorlar ve Desmond uyuşturucunun nasıl kullanıldığını bildiğini gösteren bir hareket yapıyor. O sırada yanında olan drag queen bu hareketi nereden bildiğini sorsa da cevap alamıyor.

Ancak Desmond daha önce yayınladığı videolarından birinde, Club Kid adındaki ünlü kulübün kurucusu, müzisyen, yazar Micheal Alig ve arkadaşıyla birlikte görülüyor. Hemen üstlerindeki tabloda bir uyuşturucunun ismi yazıyor. Alig’i Desmond için tehlikeli yapan hususlar burada bitmiyor. Alig bir uyuşturucu kullanıcısı ve 97 yılında bir arkadaşını vahşice öldürmek suçundan 17 yıl hapishanede yatmış bir eski mahkûm.

Bunun yanı sıra bir belgesele verdiği röportajda Micheal, oğlan çocuklarından “hoşlandığını” söylüyor. Bu sebeple bir ebeveyn, ülke çapında hikâyesi bu kadar iyi bilinen ve hatta hayatı filmlere konu olmuş bir suçluyla çocuklarının değil arkadaş olmasına, yan yana görülmesine dahi nasıl müsaade edebilir sorusu zihnimi bulandırıyor…

Amerika’nın geleceği

Desmond’un yaşadıklarına, maruz bırakıldıklarına tepki gösteren pek çok kişi, bunun çocuklarla cinsel ilişkiye girmeyi meşrulaştırma yöntemi olabileceğini ve hatta beş yıl içinde bunun artık yadırganmayacağına inandıklarını endişeyle ifade ediyorlar.

Desmond’un da rol model kabul ettiği, “ünlü” drag queen RuPaul, Desmond’u “Amerika’nın geleceği” olarak nitelendiriyor. Biz bunu “distopya” olarak değerlendirsek de, RuPaul bunu kendi “ütopyasının” gerçekleştiği veya nihayetinde gerçekleşeceği inancıyla söylüyor. Ancak RuPaul’un bu ütopyasının gerçekleşmekten çok da uzak olmadığını bazı hadiseler de örnekler nitelikte.

Desmond Amerika’da “drag queen” olan tek erkek çocuk değil. Belki ondan aldıkları “ilhamla” başka erkek çocuklar da bu “yeni erkeklik performansını” benimsemiş vaziyette. Mesela iki senedir drag queen olan 9 yaşındaki Lactatia insanlara “Ne yapmak istiyorsanız onu yapın. Eğer drag queen olmak istiyorsanız fakat ebeveynleriniz buna müsaade etmiyorsa ailenizi değiştirin” tavsiyesinde bulunuyor.

Texas’ta James adındaki 6 yaşındaki çocuk, annesi tarafından zorla kız yapılmak isteniyor. Çocuk erkek gibi hissediyor ve erkek olarak kalmak istiyor.

James’in babası, annenin bu saplantılı ve hastalıklı talebine karşı çıkarak velayeti üstüne almak istiyor. Ancak anne buna izin vermiyor ve mahkemede babanın çocuğu istismar ettiğini, onun çift cinsiyetli olduğunu kabul etmek istemediğini iddia ediyor.

Mahkeme de annenin yanında yer alıyor ve babaya çocuğun hormon tedavisi ve terapi ücretini ödeme cezasını veriyor. Annesi James’in adını Luna’ya çeviriyor ve ona kız kıyafetleri giydiriyor. Ancak acayiplikler bu hadiseyle bitmiyor.

Kaliforniya eyaleti 12 yaşındaki çocukların cinsiyet değiştirme operasyonlarından alınan vergiyi kaldıran yasayı kabul ediyor. Yani 12 yaşındaki çocukların hayatlarını etkileyecek kararları tek başlarına alabileceklerine inanılıyor ve artık “rıza yaşı”, “akıl baliğ” olma gibi kavramlar hayatımızdan çıkıyor. Yani “fareli köyün kavalcısı”, kavalına bir kez daha güçlü bir şekilde üflüyor…

Bugün erkeklerin yaşadığı değişimi, “erkeklik” algısındaki dönüşümü tartışıyoruz. Fakat bu hadiselerin, belki de birkaç yıl sonra ortada tartışılacak bir “erkeklik” ya da “kadınlık” olmayacağını, cinsiyetlerin geçişken olacağını, çocukların cinsel objeler hâline gelebileceğini gösterdiğini söylemekten korkuyoruz. Ve itiraz ediyorum ki Desmond Harika değil… Desmond İstismar Edilmiş yani Desmond is Abused…