Irak'ın öteki yüzü: Afro Iraklılar

HABER MASASI
Abone Ol

Irak genelinde 1 ila 2 milyon nüfusa ulaşan Afro Iraklılar, esmer tenli oldukları için toplumda ırkçılık ve ayrımcılığa maruz kalıyor ve devlette hiçbir bakanlık, genel müdürlük, valilik, kaymakamlık gibi görevlere getirilmiyor.

Afrika asıllı siyahi Iraklılar, Abbasîler döneminden bu yana Irak'ta bulunuyor. Özellikle Basra'da ve diğer güney vilayetlerinde ise önemli nüfusa sahipler.

Afro Iraklılar, yaşadıkları zorluklara rağmen geleneklerini, kültürel ve müzikal miraslarını muhafaza ediyor. Iraklı siyahiler müziğin yanı sıra boks, güreş ve futbol gibi spor dallarında da ön plana çıkıyor.

Iraklı siyahilerin haklarını savunan Basra merkezli sivil toplum kuruluşu Ensar es-Selam Derneği üyesi Zeynep Kirmeli, Afro Iraklıların geçmişi ve günümüzdeki siyasî ve toplumsal durumuyla ilgili değerlendirmelerde bulundu.

Irak’ın esmer yüzü
Mecra

Basra'nın Zubeyr, Abu el-Hasib ve Fav gibi bölgelerinde yoğun olarak bulunan Afro Iraklılar, ayrıca güneydeki diğer vilayetlerde de varlık gösteriyor.

Afrika'dan Irak'a geldiklerini ve bu yüzden "Afro Iraklılar" olarak adlandırıldıklarını söyleyen Kirmeli, "Zalimlerin hükmettiği dönemlerde siyahi insanlar Kuzey Afrika'dan önce Asya bölgesine daha sonra dünyanın her yerine (Irak dahil) yayıldılar. Ancak bu topluluğa Afrika asıllı oldukları için kimse önem vermiyor. Arap ülkelerinde siyahilere karşı ayrımcılık ve aşağılayıcı bakış söz konusu. Siyahiler modern devlet aygıtındaki önemli mevkilerde de yer alamıyor. Toplumda çeşitli ırkçılık ve ayrımcılığa maruz kalıyoruz. Özellikle esmer tenli oldukları için çocuklarımızla dalga geçilebiliyor, çeşitli ayrımcılık ve zorbalığa maruz kalıyorlar. Çocuklarımıza sokakta yoğun şiddet bile uygulanabiliyor." ifadelerini kullanıyor.

Resmî olarak "Afro Iraklılar" olmak istiyorlar

Irak'ta kendilerine yönelik ırkçılığı suç sayan kanunların olmamasını eleştiren Kirmeli, Afro Iraklıların uğradığı ayrımcılık ve şiddet olaylarının çözümünü karakolda değil daha çok aşiret oturumlarında aramak zorunda kaldıklarını söylüyor.

Maruz kaldıkları ayrımcılık ve yok sayma politikaları nedeniyle Irak Meclisi'nde temsilcilerinin bulunmadığını kaydeden Kirmeli, sözlerini şöyle sürdürüyor:

  • "Irak Anayasası'nın 14'üncü maddesi renk, ırk ve cinsiyete göre yapılan ayrımcılığı yasaklıyor. Toplumda bizlerden diploma sahibi olanlara bile aşağılayıcı bakışla bakıyorlar. Üniversite mezunu genç kızlarımıza devlet dairelerinde kendi alanlarında değil, hizmet işçiliği gibi görevler veriliyor. 'Renk sendromu' kimliğin soyutlanması mı, yoksa özgürlüğün sınırlandırılması mı? Irak hükümetinden bize resmi olarak 'Afro Iraklılar' isminin de verilmesini talep ediyoruz."

Irak Meclisi'nde Basra'ya 24 vekil bir de kota sandalyesi ayrılmış durumda. Ancak bu kota Afro Iraklılara değil, Basra'da azınlık statüsünde dahi olmayan Hristiyanlara veriliyor.

Kirmeli, BM Irak Misyonu'nun "Afro Iraklılar" konusunda hazırladığı tavsiye raporunun Meclis ve hükümet tarafından değerlendirilmesini beklediklerini belirterek, "Irak Meclisi'nde Basra'ya 24 vekil bir de kota sandalyesi ayrılmış. Ancak bu kota bize değil, Basra'da azınlık statüsünde dahi olmayan Hristiyanlara verilmiş durumda. Bu kotanın Basra'da yoğun olarak bulunduğumuz için bize verilmesini elzem görüyoruz ve resmî azınlık statüsüne de talibiz." diyor.

Afrika asıllı Iraklıların genel olarak "hamallık" ve diğer hizmet işçiliği alanında çalıştırıldıklarını aktaran Kirmeli, bu meselenin de değişen dünyayla değişmesi gerektiği söylüyor.

Irak'ta onlara "Abid (köle)" deniyor

Siyahi Halk Derneği Başkanı Abdülhüseyin Abdurrezzak da, Iraklı siyahi topluluğun siyasî ve toplumsal sorunlarını değerlendirdi.

Irak'a geçmişte "köle ticareti" yoluyla yerleştirildiklerini söyleyen Abdurrezzak, "Bazı Arap şehirleri ve Irak'ın Basra kentinde köle ticaretinin yapıldığı pazarlar vardı. Iraklı siyahileri o dönem bu pazarlardaki köle ticaretinde kullanıyorlardı." diyor.

Iraklı siyahiler, 1960 yılına dek eğitim ve öğrenim hakkından mahrum kaldı.

Modern Irak'ın kurulduğu 1921'den beri devlet kademesinde siyahi vatandaşların görmezden gelindiğini belirten Abdurrezzak, "Devlette siyahilere hiçbir bakanlık, genel müdürlük, valilik, kaymakamlık ve nahiye müdürlüğü görevi dahi verilmedi. Bize karşı uygulananlar ayrımcılıktan öte bir küçümseme ve aşağılama durumudur. Zaten bize bir nevi aşağılama ifadesi olarak görülen 'abid' (köle) denir." diye konuşuyor.

Irak'taki siyahilerin ayrımcılığa maruz kalmamak için belli aşiret yapılanmalarına dahil olduklarını kaydeden Abdurrezzak, şöyle devam ediyor:

"Ancak hiçbir siyahinin aşiret lideri olmasına izin verilmez. Hakkımızı devletten alamadığımız için topluluk üyelerimizin çoğu aşiretlere sığınıyorlar. Tüm siyahilerin aşiretlere mensup olma olayından vazgeçmelerini dilerim çünkü, Irak'ta uygarlığın bozulması aşiretleşme olayıyla başlamıştı."

Irak’ta Randa Abdülazîz adlı siyahi bir kadın, ülkenin yegâne siyahi haber sunucusu olmuştu.

Eğitim hakkı 1960'ta verildi

Irak'ta 2003 öncesine kadar gazetecilik yapan Abdurrezzak, Iraklı siyahilerin 1960'a kadar eğitim ve öğrenim hakkından mahrum olduklarını, bu hakkın kendilerine eski Cumhurbaşkanlarından General Abdülkerim Kasım döneminde tanındığını söylüyor.

  • Abdurrezzak, Iraklı siyahilerin, toplumda "küçümsenen" ve "aşağılanan" olarak nitelendirdiği işlerde çalıştırıldıklarını, bu yüzden aşırı dar gelirli olduklarını ifade ediyor.

Ülkedeki sayılarına ilişkin resmî veri bulunmamakla birlikte 1,5 ile 2 milyon arasında bir nüfusa sahip olduklarını savunan Abdurrezzak, anayasada "azınlık" olarak tanınmak istediklerini vurguluyor.

Hâlihazırda toplumda ayrımcılığa maruz kalan Afrika asıllı Iraklılar, kendi içlerinde Sünnî ve Şiî mezhebine göre de ayrım yaşıyorlar.

Iraklı siyahilerin toplumun diğer kesimleriyle evlenme oranı çok düşük

Abdurrezzak, Afro Iraklılar ile toplumun diğer katmanları arasında evlilikler olup olmadığı şeklindeki soruya karşılıksa şunları söylüyor:

"Üniversitede beyaz tenli kız arkadaşlarımla iyi arkadaşlık ilişkilerim vardı. Erkek grubundaki arkadaşlarımın bazısı benim gibi yoksul ve siyahi bir erkeğin üniversitede beyaz tenli kızlarla arkadaşlık etmesini fazla görürdü. Bundan dolayı bana düşmanlık ederlerdi. Bu da, Irak'taki ırkçılığın bir örneğidir. Bize karşı yapılanlar zorbalıktan ziyade 'ırkçı aşağılamadır'. Toplumun diğer kesimleriyle evlenme oranı çok düşüktür. Maalesef Irak'ta bize yer yok. Yurt dışına bile göç edemiyoruz, çünkü yoksul insanlarız."