Emir Abdulkâdir’in ruhu
Emir Abdulkâdir, Cezayir halkının Fransız boyunduruğuna karşı direnişine önderlik eden ve Cezayir Devleti'nin temellerini atan bir İslâm mücahidi ve Cezayir emiri olarak tarihin sayfalarında yerini almıştır.
Günümüzde Cezayir’in millî kahramanı kabul edilen Emir Abdulkâdir, 1808’de ülkenin kuzeybatısındaki Muasker kentinde doğdu. Hz. Peygamber’in torunu Hz. Hasan’ın soyundan gelmesi sebebiyle “Şerif” unvanını taşıyordu.
Dindar bir insan olan babasının yönlendirmesiyle dinî eğitimini erken yaşlarda tamamlayan Abdulkâdir, gençlik yıllarından itibaren tasavvufa yönelerek Kadirî tarikatına intisap etti.
1825’te babasıyla hacca giden ve o zamana kadar siyasî ya da askerî herhangi bir yönelimi bulunmayan Emir Abdulkâdir, 1830’da Fransızların Cezayir’e işgale başlamasıyla çizgisini tamamen değiştirdi.
Bu tarihten 1847’de mecburen Fransızlara teslim olmak zorunda kalıncaya kadar geçen zamanda, Abdulkâdir Cezayirlilerin güvendiği ve çok sevdiği bir kahramana dönüştü. Organize ettiği gerilla taktikleriyle Fransa’ya göz açtırmayan Abdulkâdir, teslim olduktan sonra Osmanlı topraklarına sürgüne gönderildi.
Önce Bursa’ya yerleşen Emir Abdulkâdir, sonrasında Şam’a giderek ünlü sufi Muhyiddin İbn Arabî’nin kabrinin yer aldığı külliyeyi mesken edindi. 1860’da Şam’da çıkan halk ayaklanması sırasında binlerce Hristiyanı ölümden kurtaran Abdulkâdir, 26 Mayıs 1883’te Şam’da hayata gözlerini yumdu.