Washington Post Cemal Kaşıkçı'nın son köşe yazısını yayımladı

Washington Post gazetesi, Suudi Arabistan'ın İstanbul Başkonsolosluğu’na 2 Ekim'de evlilik işlemleri için giden ve bir daha çıkmayan gazeteci Cemal Kaşıkçı’nın son köşe yazısını yayımladı.

Gazeteden yapılan açıklamada, köşe yazısının Kaşıkçı'nın kaybolmasından önce yazıldığı, 3 Ekim'de onun tercümanı ve yardımcısı tarafından Washington Post'a gönderildiği belirtildi. Yazının bugüne dek Kaşıkçı'nın yeniden ortaya çıkacağı umuduyla yayımlanmadığı vurgulandı.

Suudi gazetecinin son köşe yazısından bazı satırlar şöyle:

"Geçenlerde (Washington merkezli düşünce kuruluşu) Freedom House'un 2018 raporuna bakıyordum. Arap dünyasında "özgür" olarak nitelendirilen tek ülke vardı: Tunus.

Bunun sonucu olarak diğer ülkelerde Araplar ya gelişmelerden habersiz ya da yanlış bilgilendiriliyorlar...İşin üzücü yanı, bu durum değişmeyeceğe benziyor. Arap dünyası 2011'in sonbaharında umut doluydu; ancak tüm beklentiler kısa sürede yerle bir oldu. Arap toplumları eski statükoya geri döndüler, hatta daha öncekilerden de zorlu koşullarla yüzleştiler.”

"Sevgili dostum, önde gelen Suudi yazar Saleh al-Shehi, Suudi basınında bugüne dek yayımlanan en ünlü köşe yazılarından birini kaleme aldı. Sözleri, Suudi Arabistan'da kurulu düzene ters bulundu. Maalesef şimdi mesnetsiz bir suçlama sonrası çarptırıldığı 5 yıl hapis cezasını çekiyor.

Mısır hükümetinin Al Masry Al Youm gazetesini toplatmasına, gazetedekilerin meslektaşlarından hiçbir tepki gelmiyor. Tüm bu eylemler uluslararası toplumun da tepkisini çekmiyor. Bunun yerine, kınamayı tetikleyebilecek faaliyetleri, sessizlik izliyor.”

“Medya Arap dünyasının yüzleştiği sorunlara değil, iç gelişmelere odaklanıyor”

• "Arap Baharı'nın ruhunu yansıtmayı sürdüren birkaç ülke var. Katar hükümeti, komşularının "eski Arap düzenini" desteklemek için bilgi akışını kontrole dayalı çabalarının aksine, dış haberlere yönelik yayınlarını sürdürüyor; ancak basının "kısmen özgür" olarak nitelendirildiği Tunus ve Kuveyt'te bile medya Arap dünyasının yüzleştiği sorunlara değil, iç gelişmelere odaklanıyor. Suudi Arabistan, Mısır ve Yemen'den gazetecilere bir platform sunmakta da tereddüt ediyorlar. Basın özgürlüğü konusunda Arap dünyasının en iyisi olan Lübnan bile kutuplaşmanın ve İran yanlısı Hizbullah'ın etkisinin kurbanı oldu. Arap dünyası bugün kendi Demir Perde'siyle yüzleşiyor. Perdeyi çekenler ise dış aktörler değil, güç mücadelesi içindeki iç güçler. Arapların, Soğuk Savaş'ın Radio Free Europe'una (Özgür Avrupa Radyosu) benzer bir şeye ihtiyacı var.Yazılarımı yayımlayan Washington Post, onlardan çoğunun Arapçaya çevrilmesi için inisiyatif aldı, onların Arapça olarak da basılmasını sağladı. Bunun için minnettarım. Araplar, yazılarımı kendi dillerinde okumalı. Böylece onları anlayabilir, ABD ve Batı'da demokrasinin çeşitli unsurlarını ve komplikasyonlarını tartışabilirler.”