Bu dünyayı başka bir dünyanın bekleme odası gibi gören şair: Nilgün Marmara

Nilgün Marmara Türk Edebiyatının henüz otuzuna değmemişlerinden. Bozuk düzende var olmaya ve çürümeye güçlü çığlıklar atan, kendi yalnızlığı içerisinde büyük bir kadın. Kırgınlıklar, meydan okumalar ve gitmeler... Hepsi birden Nilgün Marmara.



"Ey iki adımlık yerküre
Senin bütün arka bahçelerini gördüm ben!"

1958 yılında İstanbul'da doğan Marmara, ortaokul ve liseyi Kadıköy Maarif Koleji'nde okudu. Boğaziçi Üniversitesi'nde İngiliz Dili ve Edebiyatı Bölümü'nde lisans öğrenimini tamamladı ve yalnızlığa bakışını etkileyen Sylvia Plath üzerine incelemeler yaptı. Öyle ki
hayatı da Sylvia Plath'ın izinde ilerledi ve tıpkı onun gibi bir son seçti hayatına. Otuzuna değmemişti belki ama 29 yıla birçok şiir sığdırdı. Öldüğünde ise günlüğüne "Hayatın neresinden dönülse kardır" yazıyordu.



Niye izin vermiyorum yoluma kuş konmasına
Niye kimseler izin vermez yollarıma kuş konmasına?
"Öyle güzelsin ki kuş koysunlar yoluna" bir çocuk demiş.

Nilgün Marmara tutunamayanlar arasındaydı öyle ya anlamak bazı insanların lanetiydi. Bu yüzden "Bir şeyden kaçıyorum kendimi bulamıyorum dönüp gelip kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer." diyecekti.
Ece Ayhan, Nilgün Marmara'nın bu kaçışının nedenini 'dünyanın arka bahçesini görmüş olmasını' gösteriyor. Çünkü diyor "orayı görürseniz, renkler solar." Cemal Süreya ise "Bu dünyayı başka bir hayatın bekleme salonu ya da vakit geçirme yeri olarak görüyordu." der Marmara için.



Nilgün Marmara, Ece Ayhan ve Haydar Ergülen

Nilgün'ün ardından...
Nilgün Marmara, kendinden sonra pek çok şairi de etkiledi. Lale Müldür, Orhan Alkaya, Ece Ayhan, Gülseli İnal gibi şairler bunlar arasındaydı. Bu isimlerden özellikle Ece Ayhan. Cemal Süreya'nın Zelda'sıydı, İlhan Berk'in Büyük Nilgün'ü. Kısacık ömründen daha fazlasını bulacağınız eserleri ise Daktiloya Çekilmiş Şiirler, Metinler, Kırmızı Kahverengi Defter ve Sylvia Plath'ın İntiharı Bağlamında Analizi çalışması.

Dememiz o ki Nilgün, Kuş Koysunlar Yoluna!..

Heba Kuşları

Pek çoğu
yaralarıyla dilendiler,
unutuş duvarına çektirdikleri
fotoğraflarıyla

geriye kalanlarsa
eski sıcaklığında anımsamanın,
ses çıkarmadan, göstermeden
gizliyorlar yaralarını.

öçleri uzun tutar onları;
bombacıyı, her zamanın bombacısını
bulunca açılacak beden
ve akılları
katil bir öpüşle...