Barack Hussein Obama

New York'taki Columbia Üniversitesi'nde Siyasal Bilimler bölümünü okudu. 1983 yılında mezun oldu ve 5 yıl aradan sonra dünyanın en iyi üniversitelerinden Harvard'ın Hukuk Fakultesine girdi. Obama, 1991 yılında avukatlık diplomasını aldı.

Kendisi gibi Harvard mezunu olan avukat eşi Michelle Obama ile de burada tanıştı. 1992 yılında evlenen çiftin Malia ve Saşa adlı iki kızları var.

Obama'nın siyasi kariyeri, 1996 yılında İllinois eyalet senatosuna seçilmesiyle başladı. Obama'nın ABD'de ilk defa ülke sahnesine çıkması, 2004 ABD başkanlık seçimleri sırasında Boston'da toplanan Demokratik Parti kurultayında yaptığı etkileyici konuşması sayesinde oldu. Obama bu konuşmasından birkaç ay sonra açık ara farkla Senato'ya seçildi. 10 Şubat 2007 yılında ise 2008 ABD başkanlık seçimlerine Demokratik Parti'den adaylığını koyduğunu açıkladı.

Barack Obama başkanlık için önce parti içindeki yarışta eski First Lady Hillary Clinton'u geride bıraktı. 4 Kasım 2008 günü yapılan seçime 72 yaşındaki Cumhuriyetçi rakibi John McCain karşısında giren Obama, oyların %52'sini kazanarak ABD'nin 44. devlet başkanı seçildi.

Barack Obama 20 Ocak 2009 günü ABD'nin ilk siyahi başkanı olarak yemin edip George Walker Bush'tan görevi devraldı ve resmen ABD devlet başkanı oldu.

2009'da, başkanlık koltuğundaki ilk yılında Nobel Barış Ödülü'nü kazanan Obama'nın, George W. Bush'un felaket başkanlık döneminin ardından, Amerika'nın dünyadaki rolünü iyi yönde değiştirerek, diplomasiye vurgu yapacağı ve askeri çözümlerden mümkün mertebe kaçınacağı yönündeki uluslararası umutlar yeşermişti.

Barack Obama, ABD Başkanı olmadan önceki konuşmalarında sık sık değindiği ABD’ye gelişmiş bir sağlık sistemini kazandırmaktı. Başkan olduktan sonra yaşanan ekonomik kriz ‘Büyük Buhran’, bunu sekteye uğratsa da Obamacare programı kısmen de olsa ihtiyacı karşılamış büyük bir adımdır.

ABD Başkanı Obama, Ortadoğu sahasında Irak Savaşı’na karşı bir isim olarak, başarılar elde ederken, en ciddi yenilgilerini de yine bu coğrafyada aldı. ABD'nin savaşa katılımına son vermeye kararlı olan Obama, Amerikan güçlerinin sayısını azalttı. Obama, bu geri çekilişle birlikte IŞİD tarafından doldurulacak bir iktidar boşluğuna yol açmakla eleştirilse de, Irak yönetimi, Amerika'nın buradaki askeri varlığının uzamasını istemiyordu. Obama'nın politikaları, Amerika'nın katılımını ve kayıplarını önemli ölçüde azalttı, ama Irak'ın 2003'te Saddam Hüseyin'in devrilmesinden bu yana yaşadığı kaos ve çatışmayı sonlandırmadı.

Obama'nın bölgedeki diğer politikası,  İran'a nükleer programıyla ilgili ciddi sınırlamaları kabul ettiren anlaşma oldu. Bölgede büyük çaplı bir savaşın patlak vermesini önleyen bu diplomatik adım, İsrail'in sert muhalefetine rağmen elde edildi. Kimi çevrelerde hâlâ tartışma konusu olan anlaşma, bir sonraki Amerikan başkanı tarafından sekteye uğrayabileceği yönünde uyarılar alıyor.

İsrail/Filistin konusundaki Obama’nın politikası pekte iç açıcı değil. Başta dengeli bir politika izleyeceği yönündeki yaklaşımı, kısa süre içinde eskisi gibi İsrail'e koşulsuz destek tutumuna geri döndü. BM'de İsrail'e yönelik eleştirilere kalkan olunması, uluslararası arenada İsrail'in Gazze'yi hedef alan üç büyük saldırısına diplomatik destek verilmesi ve Mavi Marmara olayının görmezden gelinmesi, bu desteğin bir ifadesiydi desek pekte yanılmış olmayız. 

Obama, başkanlık koltuğuna oturduktan kısa bir süre sonra Türkiye ziyareti gerçekleştirerek, Türkiye ile pozitif bir ilişki sinyalleri verdi. 2010 yılında Türkiye'nin, İran nükleer programı ile ilgili attığı adımlar ciddi bir gerilim yaşanmasına sebep oldu. Mavi Marmara olayının Türkiye-İsrail ilişkilerinde sert bir bozulma yaratmasının ardından gerilim üst seviyeye çıktı. 15 Temmuz hain darbe girişiminin başarısızlıkla sonuçlanmasından sonra, Obama'nın Türkiye'nin seçilmiş hükümetine desteğini sunma konusunda açık bir biçimde tereddüt göstermesi, ilişkilerde yeniden ve devamlı bir çıkmaza girilmesine sebep oldu. Şu anda iki ülke arasındaki gerilimin artmasının bir diğer sebebi olarak, ABD'den iadesi istenen FETÖ elebaşı Fethullah Gülen'i iade konusunda hala olumlu bir adım atmamasıdır.