Döner kule: Tao Zhu Yin Yuan

Tayvan’ın başkenti Taipei’de yer alan proje, 4 bodrum katıyla beraber 25 kattan oluşuyor. 2010 yılında gerçekleştirilen bir yarışmada Vincent Callebaut Architectures’ın kazandığı bu projenin inşaatına 2013 yılında başlanıyor.

Yeşil konseptiyle öne çıkan bina her ne kadar dikey bir ormana benzetilse de aslında bir DNA sarmalından ilham alınarak tasarlanıyor. Zeminden en üst noktaya, 90 derecelik bir dönüş açısına sahip proje, sürdürülebilirlik konsepti üzerine inşa ediliyor.

Projenin iç tasarımı için Taipei merkezli LKP Design ve Los Angeles tabanlı Wilson & Associates ile anlaşma sağlanırken; peyzaj tasarımı için San Fransisco merkezli SWA firması ile birlikte çalışılıyor.

Proje mimarı, tasarımda binaya vermiş olduğu eğriliği dört temel amaca bağlıyor. Yapı ilk olarak, Taipei Belediyesi’ne ait Bina Hacmi genelgesine uygun bir şekilde inşa ediliyor. İkinci olarak her daireye verilen açık hava bahçeleri FAR’a (zemin alanı oranı) dahil edilmiyor. Böylece yönetmeliğe göre sınırlanan %10’luk balkon alanının üstüne çıkılabiliyor.

Üçüncü olarak, her kat saat yönünde 4,5 derecelik açılarla dönerek yükseliyor. Böylece şehrin silüeti tüm daireler tarafından birden fazla açıdan ve yüksekliktendeneyimlenebiliyor. Dördüncü ve son olarak, kat bahçelerinde mahremiyetisağlamak adına, binanın her katına kesintisiz devam eden korkuluklar tasarlanıyor.

Proje hem tasarım açısından hem de yüklenmiş olduğu misyonla dikkatleri üzerine çekiyor. Küresel ısınmaya karşı duran ve sürdürülebilirlik anlayışı ile inşa edilen yapı sadece karbon ayak izini azaltmıyor. Aynı zamanda teraslarda yer alan yaklaşık 23.000bitki ile yıllık 130 tona yakın karbon emilimini gerçekleştirmeyi hedefliyor.

Bölgenin hava kalitesini daha da artırmak için uzman botanikçilerle çalışmalar yapılıyor ve proje için karbon emilim hacmi yüksek bitkiler tercih ediliyor. Balkonlarda yer alan bitkiler aynı zamanda şehrin gürültüsünü de sönümleyerek daire sakinlerine daha kaliteli bir yaşam sunuyor.

Projede var olan zemin kat çevre düzenlemesine ek, her balkonun yeşillendirilmesiyle oluşturulan dikey bahçeler, bölge sakinlerini şehir silüetini iyileştirmeye teşvik ediyor. Bölgenin ikliminden kaynaklı olarak (tayfun, şiddetli yağmur vb.) projeyi devamlı yeşil tutmak zorlaşıyor. Bu sebeple yetiştirilen bitkilerde devamlılık sağlamak adına; güneşışığı ve termal analizle beraber, bölgede görülen tayfun ve şiddetli yağmurların simüle edildiği rüzgar ve yağmur testleri yapılıyor.

Kulenin strüktür tasarımında bir kayakçınınvücut yapısından ilham alınıyor. Binanın merkezinde bulunan silindirhaciminsan vücudu olarak tasvir ediliyor. 21. katın üzerinde yer alan 5 metrelik kirişler kayak yapan kişinin iki koluna benzetilirken; çekirdeğin iki yanından yükselensütunlar kayak direkleri olarak düşünülüyor.

Projenin çekirdeğinde çift cidarlı pencereler tercih ediliyor. Böylece iç mekan sıcaklığı belli bir derecede sabitlenerek klima tüketimi azaltılıyor. Yapının bodrum katlarında bir otopark alanı bulunmuyor. Sürdürülebilirliğin ön planda tutulduğu projede toprak hafriyatını artıracak birkaç katlı otopark yapmak yerine, her dairenin girişine bir araçlık garaj tasarlanıyor. Araçlar asansörledüşey sirkülasyonda hareket ettirilebiliyor.

Küresel ısınmaya karşı bir duruş sergilenen bu yapıyla tasarımcılar, halkın ağaçlara olan sevgisini artırmayı amaçlıyor. Proje mimarı Callebaut, küresel ısınmaya karşı verdiği bu mücadeleyi artıracağını ve insanların da bu kültüre zamanla adapte olacağını belirtiyor ve Tayvan’dan dünyaya açılmayı hedeflediğini de ekliyor.