"Buyurun cenaze namazına" deyimi nereden gelmiştir?
Korku duygusu bir insana deyim bile türettirir.
Zaman 4. Murad zamanı... Tütünün, zararlı tüm maddelerin hatta ve hatta sokakta akşamleyin fenersiz bile dolaşmanın yasak olduğu bir dönem. Yasaklara uymazsanız da alacağınız ceza bellidir!
Lakin bu tarz zararlı alışkanlıkları olan kişiler için cezaların hiçbir hükmü fermanı yoktur. Sonunda ölüm olsa da olmasa da tütün mamulleri tüketilir.
4. Murad'ın her zaman yerine getirdiği bir alışkanlığı bulunmaktaydı: Tebdili kıyafet ile sokağa çıkıp insanları denetlemek. Bir gün yine bu şekilde sokağa çıkar ve Üsküdar'da bir kahvehaneye uğrar.
Görünürde normal bir kahvehanedir burası lakin içeri girince tütünün tüketildiği yeni bir kapı açılır. 4. Murad kendini belli etmeden oturur boş masalardan birine, kahveci de onu tanımaz ve aralarında şöyle bir diyalog geçer:
Kahveci: Baba erenler kahve içer mi?
Padişah: Evet.
Kahveci: Tütün içerler mi?
Padişah: Hayır.
Bu cevap kahveciyi işkillendirir zira tütün içmeyen bir insan burada bulunmazdı kaldı ki padişahın tebdili kıyafet olarak dolaştığı haberleri de var. Eli titreye titreye kahveyi götürür.
Kahveci: Baba erenler ismini bağışlar mı?
Padişah: Murad.
Kahveci: Peki isimde sultanda var mı?
Padişah: Var.
Bu sözü duyan kahveci soğuk soğuk terler döker ve şu söz dilinden dökülüverir
Kahveci: Öyleyse buyurun cenaze namazına
Kahveci olduğu yere yığılıverir. 4. Murad bu lafa çok güler ve kahveciyi bir defalığına affeder. Bu deyimde günümüze kadar taşını verir.